AMSTERDAM – Zangeres Beth Hart kan niet gelukkig zijn. Dat vertelt de 43-jarige zangeres in een openhartig interview in De Telegraaf ter gelegenheid van de release van haar nieuwe cd. “Geluk is beangstigend”, stelt ze. “Als ik maar dicht genoeg bij de grond blijf, ben ik veilig. Als ik val, bezeer ik mezelf, maar daar blijft het bij. Maar stel dat ik mezelf toesta huizenhoog te vliegen en ik val dan? Dan overleef ik het niet.”
De Amerikaanse zangeres verwerkt met haar nieuwe plaat Coming Home haar donkere verleden. “Dit is mijn meest persoonlijke plaat tot nu toe”, legt ze uit. „Ik heb alle beschermende lagen die ik door de jaren heen heb opgebouwd van mezelf af moeten pellen; het leed blootgelegd. Dat is moeilijk en zwaar. De verstopte pijn kwam keihard weer boven en ik moest ermee zien te dealen. Gelukkig heb ik mijn man die mij steunt en mijn medicijnen. En God natuurlijk. Zonder God was ik allang dood geweest. Hij laat me telkens opnieuw zien dat al mijn demonen in mijn eigen hoofd zitten, dat de wereld niet zwart is zoals het lijkt; dat het alleen maar mijn donkere bril is die de boel zo duister maakt.”
De jeugd van Beth Hart werd gedomineerd door drugs en alcohol. Haar vader, die jarenlang in de gevangenis zat, verstootte haar toen zij acht jaar oud was op last van zijn tweede vrouw. “Jij bent vergif voor je vader, zei ze. Hij wordt ziek van je. En als jij contact met hem opneemt, gaat hij misschien wel dood. Mijn wereld hield op met draaien.” Ze schreef er het prachtige lied Tell Her You Belong to Me over. “Inmiddels weet ik dat mijn stiefmoeder zelf een verleden had van incest en mishandeling. Ze had enorme verlatingsangst. Ze wilde mijn vader voor zichzelf houden. Ik begrijp haar nu beter.”
Behalve voor haar vader, staat er op de cd ook een prachtige ode aan haar moeder (Mama, this one’s for you ). “Meestal doe ik dagen over een tekst. Ik ben een perfectionist. Maar dit nummer heb ik in tien minuten geschreven. Ik heb haar gebeld om het voor te zingen, maar ik kon alleen maar huilen. Ik ben mijn moeder zo dankbaar. Omdat ze er is en van me houdt, ’no matter what’. En omdat ze mij geleerd heeft lief te hebben.”
