Iedereen die wel eens met de trein reist, komt ze op regelmatige basis tegen: mannen en vrouwen (van vaak middelbare leeftijd) met een opvouwbare knutselfiets. Vaak ook nog van een deftig merk met alle toeters en bellen van dien. Heel mooi allemaal, maar zelfs dat kan niet verhullen dat ze er belachelijk uitzien. Ik weet niet hoe het met jullie is gesteld, maar ik erger mij kapot aan deze groep idioten. Ze hebben één ding met elkaar gemeen: een enorme lompheid en een compleet gebrek aan consideratie met andere reizigers.
Hun favoriete manier van instappen is niet, zoals de naam van het product doet vermoeden, met ineengevouwen fiets. Nee, het hele apparaat wordt ernstig stotend en wiebelend door de naar binnen tredende reizigers geduwd, daar bij enige of meer gevoelige delen rakend. Pas op het balkon wordt het vehikel in elkaar gevouwen, het liefst op een dusdanige positie dat de doorstroom voor anderen naar de diverse treinstellen nog verder belemmerd wordt. Als dit ritueel volbracht is, zijn er knutselfietsers die het ding netjes uit de weg plaatsen (die zijn net zo zeldzaam als een eerlijke politicus), maar liever nog wordt het gevaarte meegenomen de coupé in. Daar wordt na veel horten en stoten het apparaat in het gangpad gezet met als doel deze snel weer te kunnen oppakken tijdens het uitstappen. Natuurlijk nadat diverse slaapdronken forenzen eerst hun schenen en knieën aan het metalen wangedrocht gestoten hebben. Een dag zonder slachtoffers is een dag niet geleefd, immers.
Bij het uitstappen volgt het in elkaar schroeven van de krengen: tussen het gedrang van mensen die ook graag naar hun werk zouden willen. Steevast wordt er voorgedrongen bij de deur en verongelijkt gekeken als je eerder uitstapt. De knutselfiets als wapen. Vervolgens rijd men met ware doods- en medereizigers-verachting met een noodvaart over perrons en stoepen en wee degene die er wat van zegt. Wees blij dat uw tenen er nog aan zitten.
OV-paupers
Ik weet wel waarom: knutselfietsers voelen zich superieur aan andere reizigers. Ze verkeren in de veronderstelling dat zij, omdat zij zich op fietsjes bewegen, sportiever zijn dan de overige forensen. Dat zijn maar paupers die het OV gebruiken omdat ze lui zijn. Je ziet ze ook altijd op de perrons een beetje bij elkaar gaan hangen. Het is die semihippe uitstraling, die arrogantie die dit asociale gedrag rechtvaardigt. Het kan haast niet anders.
Ik stel voor dat men voortaan mensen die zich op deze fietsjes bewegen zoveel mogelijk gaan dwarsbomen en uitlachen. Onderdrukt gegrinnik als ze de trein inkomen: een onderonsje onder fatsoenlijke reizigers waar zij van zijn uitgesloten. Subtiele sabotage, als het ledigen van een doosje punaises op de balkons. Met je medereizigers bespreken dat het absoluut geen gezicht is: zo’n volwassen persoon op een kinderfietsje. De vergelijking met clowns op éénwielers is dan ook redelijk eenvoudig gemaakt. Want knutselfietsers zijn eigenlijk tweederangs fietsers zijn met onvoldoende respect voor het oprechte stalen ros. Van schaamte zullen ze, hopelijk, uiteindelijk dit non-vervoermiddel thuislaten.
CC-Foto: Josk
