Het EO-programma Hoedoejijdat.nu wil mensen helpen die ‘een vraag hebben of met een probleem rondlopen’. Presentator Herman Wegter biedt per aflevering een ‘hoofdgast’ hulp aan in de vorm van drie tips van een dominee, een coach en een ervaringsdeskundige, waarna hij ‘aan de slag’ gaat met de vraagsteller om te kijken of die tips hem of haar kunnen helpen.
In de aflevering van 31 januari 2010 is Jolanda de hoofdgast, een moeder van een kind met het syndroom van Down. Zij heeft moeite met het feit dat haar kind een mongooltje is en probeert hem te behandelen als een normale jongen. Ze zegt: ‘Ik heb gewoon een hekel aan het syndroom van Down, maar ik houd van ons kind. Mijn vraag is: Hoe kan ik daar wat makkelijker in zijn’. Wat volgt is een staaltje anti-abortuspropaganda waar je u tegen zegt.
Weg laten halen
Tussen de scènes met hoofdgast Jolanda door vraagt medepresentatrice Mirjam Bouwman op straat aan mensen hoe ‘ontspannen’ zij hun kinderen opvoeden. Zij probeert antwoord te krijgen op de vraag of mensen de lat hoog leggen in hun opvoeding, want dat wordt Jolanda verweten door haar omgeving. Opeens vraagt Bouwman aan de mensen op straat wat zij ervan zouden vinden als zij een mongooltje zouden krijgen. Voorspelbare reactie is ‘niet leuk’ maar opmerkelijk is dat meteen gezegd wordt dat men het kind ‘niet zou laten weghalen’. Wat heeft dat met de vraag van Jolanda te maken? Daar gaat deze aflevering toch helemaal niet over? Of wel?
Dan zijn we weer bij Wegter op bezoek bij moeder Jolanda. Zij vertelt dat zij in haar leven nooit zo erg gehuild heeft als toen zij vlak na de geboorte hoorde dat haar kind het syndroom van Down had. Haar zoon Daniël is nu twaalf jaar en zit op een gewone basisschool. Ze doet er alles aan om haar kind zo ver mogelijk te brengen in zijn ontwikkeling en hoop dat hij later een baan zal vinden.
Vruchtwaterpunctie
Nog even terugschakelen naar de straatinterviews. Een vrouw zegt dat zij wellicht abortus zou laten plegen, als zij na de vruchtwaterpunctie zou ontdekken dat de foetus gehandicapt is. Oei! Gelukkig is er meteen een andere dame die zegt dat zij een vruchtwaterpunctie heeft laten doen, maar alleen om zich eventueel te kunnen voorbereiden op de komst van het gehandicapte kind, niet om abortus te laten plegen. De anti-abortuspropagandamachine draait op volle toeren!
Maar het ging dus over de vraag van Jolanda. De eerste tip komt van coach Christa Ludwick die voorstelt om met een therapeut in gesprek te gaan. Jolanda gaat naar therapeut Rene de Boer die het ‘thema fiets wil oppakken’. Zoontje Daniël kan niet fietsen, maar Jolanda wil hem geen driewieler geven. De Boer laat Jolanda in een poging haar te dwingen tot zelfinzicht door een gymzaal fietsen, op een éénwieler. Een genante vertoning. Ze zegt terecht dat zij niet gestraft wil worden voor het feit dat zij de lat hoog wil leggen voor haar kind. Aan deze tip heeft zij niet veel.
Dan komt de tweede tip van ervaringsdeskundige Anja Nieuwenhuis die ook een kind met het Downsyndroom heeft. Nieuwenhuis vraagt aan Jolanda of zij, als het mogelijk was, haar zoontje zou laten genezen van het Downsyndroom. Jolanda antwoordt met ‘nee’, maar twijfelt nog. Nieuwenhuis houdt vervolgens een pleidooi voor ‘deze mensen die wij zo hard nodig hebben in deze harde maatschappij, mensen die zo spontaan zijn’. ‘We kunnen niet zonder deze mensen’, zegt ze. Zij vindt het dan ook ‘heel erg dat deze kindjes heel vaak niet geboren mogen worden’.
Abortus is moord!
Bovendien ziet zij Jezus in haar eigen gehandicapte zoon Arjen. ‘De liefde die Jezus kon geven, daar heeft Arjen ook zoveel van weg.’ Abortus is moord op Jezus! Maar wat heeft Jolanda hieraan? Zij heeft toch geen abortus laten plegen? Als verrassing laat Nieuwenhuis Daniël kiezen uit drie fietsen waaronder een driewieler. Hij kiest voor de driewieler. Jolanda is schaakmat gezet, verslagen.
Een mooi mens
De derde tip komt van dominee Peter Kos. Jolanda moet van hem naar Daniël leren kijken zoals God naar Daniël kijkt, als naar een mooi mens. Daartoe gaan zij een fotoshoot doen met Daniël. Het is Jolanda nog nooit gelukt een mooie foto van hem te maken, zegt ze. We zien Daniël als gladiator, met een bos bloemen en op een motor. Leuk hoor. Een opgewekt, vrolijk kind waartegen iedereen praat of hij een mongool is, en dat is hij ook, dus wrijf het er maar in. Jolanda zegt ten slotte dat zij inderdaad niet zou willen dat haar kind genezen zou worden van Down, mocht dat mogelijk zijn.
Wat wij hebben gezien is een oprechte vrouw die logischerwijs worstelt met het feit dat haar kind gehandicapt is, maar dat niet mag van de mensen in het programma. Ze wordt daar, zoals ze zelf zegt voor gestraft. Maar eigenlijk gaat het programma helemaal niet over het probleem van Jolanda maar om de impliciete dringende boodschap dat wij als kijkers niet mogen besluiten tot abortus als de vruchtwaterpunctie uitwijst dat de foetus het syndroom van Down heeft. Omdat de liefde van ‘deze mensen’ zoveel lijkt op de liefde van Jezus. Toch interessant om te zien hoe de EO altijd weer die antiabortus boodschap weet te verpakken in hun programma’s ten koste van de mensen die er hun ziel en zaligheid voor op tafel leggen.
Wil jij hier ook eens lekker over doorpraten in het Licht van Jezus? Bel dan de EO-nazorglijn: 0900-6474849.
