De Tea Party Express was gisteren in Boston. Deze tour door de Verenigde Staten eindigt vandaag in Washington met de boodschap: Genoeg! Genoeg van de steun aan grote bedrijven, de hervormingen van de gezondheidszorg en vooral de torenhoge belastingen. Na de eerste Amerikaanse revolutie, die in gang werd gezet toen kolonisten in Boston weigerden om belasting te betalen aan de Britten, moet dit het begin worden van een tweede revolutie. Deze keer niet om de onafhankelijkheid van het land, maar om de Verenigde Staten terug te geven aan Het Volk.
Maatschappelijk teleurgestelden
De politieke elite in Washington luistert allang niet meer naar wat de gewone burger wil en handelt in strijd met de vrijheden die in de grondwet verankerd liggen. En wie mag straks alles weer betalen? Precies, de gewone man, oftewel average Joe. Tea in Tea Party Movement verwijst niet alleen naar de Boston Tea Party in 1773, maar staat ook voor ‘Taxed Enough Already’. De parallellen met de maatschappelijk teleurgestelden in Nederland zijn talrijk. Nederland is er niet meer voor de echte Nederlanders en die zakkenvullers in Den Haag doen daar niets aan.
Toch blijven grote politieke demonstraties sinds de jaren tachtig in Nederland voorbehouden aan vakbonden. Veel vijftigers staan dan bijvoorbeeld op het Museumplein met malle petjes van de FNV, om te demonstreren tegen de solidariteit met volgende generaties. Een betoging tegen bijvoorbeeld islamisering trekt doorgaans slechts tientallen demonstranten, even zoveel journalisten en nog veel meer nieuwsgierigen. Het is dan nog moeilijk te bepalen wie er nu demonstreert en wie niet. Rechtse splintergroeperingen, zoals de NVU, lopen een mars ergens aan de rand van Arnhem, Den Bosch of Venlo en kunnen dan altijd rekenen op de zogenaamde antifascisten om het hen onmogelijk te maken.
Creatief demonstreren
Zo niet hier in Boston. Feestelijk uitgedost in kostuums uit de tijd van de kolonisten en met spandoeken geven de Tea Partiers uiting aan hun standpunten: Socialism isn’t the American way! of Don’t spread my wealth, spread my work ethic. Een zwart meisje draagt een bord mee: Look a Black Tea Partier! Minder creatieve demonstranten kunnen voorgedrukte T-shirts, bumperstickers en vlaggen kopen met teksten als Obamao; Straight pride; Worst president since Breshnev; Stop GloBull warming en I’m Offended by Political Correctness!
Amerika gaat ten onder, alleen zijn niet alle demonstranten het er over eens waardoor. Hierdoor is de Tea Party Movement moeilijk onder één noemer te plaatsen. Zijn het paranoïde homohatende christelijke fundamentalisten of bezorgde burgers die opkomen voor de oorspronkelijke waarden van de Verenigde Staten? Het wordt nog moeilijker als er ook nog eens tegenstanders van de Tea Party Movement met hun eigen spandoeken doorheen gaan lopen: Don’t want government? Move to Somalia! of Legalize Weed. Op de grond zitten left-wing hippies met gitaar van die onuitstaanbare liedjes te zingen over dat we toch vooral lief voor elkaar moeten zijn en als provocatie loopt een jongen in ontbloot bovenlijf, bikinitopje en roze pruik langs de conservatieven.
Discussie op een grasveld
Toch gebeurde er iets na de speeches van onder andere voormalig vice-presidentskandidaat Sarah Palin, wat ik niet had verwacht en zeker niet kende. Overal op het veld stonden kleine groepjes voor- en tegenstanders en die gingen met elkaar in gesprek. De standpunten waren al duidelijk door de T-shirts en posters die ze meedroegen. Soms fel discussiërend met veel armgebaren, maar wel op basis van argumenten. Weliswaar niet altijd steekhoudend: ‘Obama is a socialist. They already control our banks and the car industry’, maar ik zie het in Nederland niet gebeuren.
Voor- en tegenstanders over hypotheekrenteaftrek, kilometerheffing, eigen risico in de zorg en de rol van Islam in de Nederlandse samenleving treffen elkaar niet op een grasveld in het park. In Nederland zijn het de woordvoerders van politieke partijen of belangengroepen die het debat voor ons voeren en wij demonstreren pas als het gaat om het behoud van vervroegd pensioen of OV-jaarkaart. In de Verenigde Staten mag dan veel mis zijn, van de openheid van het debat bij zelfs de Tea Party Movement zouden we in Nederland nog veel kunnen leren.
Foto’s: Vincent Crone
