Vorig jaar ontmoette ik de auteur Joey Rodriguez in Cuba. Joey sprak vloeiend Spaans, Portugees en Engels en hij signeerde zijn eigen boeken in de hotellobby. Nu klinkt dat wellicht indrukwekkender dan dat het daadwerkelijk was, want Joey was niet zozeer schrijver maar bovenal Tottenham Hotspur-supporter. Joey kwam uit Noord-Londen en zijn talenkennis kwam vooral tot uiting door aan de bar grote hoeveelheden bier en rum te bestellen; dan weer in het Spaans, dan weer in cockney-Engels.
Ze zitten werkelijk overal, Engelsen. Maar op Cuba had ik ze kunnen verwachten, want eilandbewoners houden nou eenmaal van eilanden. Joey vierde elk jaar wel een keer vakantie in Cuba en was sowieso nogal een globetrotter. Hij reisde het nationale elftal van Engeland overal achterna en werkte mee aan het boek 30 Years of Hurt. Een heus tijdsdocument waarin uit de doeken wordt gedaan dat de Engelse supporters al drie decennia lang het spel buiten de stadions domineren. Leuke foto’s ook. Joey die een stoot uitdeelt, Joey met een bebloed achterhoofd, Joey met een glas bier.
Your mother is a whore!
Desondanks was Joey een heel aardige gozer, beschaafd zelfs. Hij groette de overige hotelgasten vriendelijk en wandelde alleen op het heetst van de dag met ontbloot bovenlijf door de lobby. Hij had tatoeages van zijn twee grote liefdes Tottenham en Benfica op zijn armen. Zijn vrouw stond wat lager in de pikorde en was niet vereeuwigd op zijn imposante lichaam. Je kon erg lachen met Joey, behalve als je voor Arsenal was. Vanuit het zwembad klonk onophoudelijk gezang jegens de toenmalige sterspeler van de aartsrivaal. ‘Ooooh Adebayor, ooooh Adebayóóóór. Your father washes elephants, your mother is a whore!‘
Twee dagen voor vertrek maakte Joey zich druk. Hij hoopte dat hij geen vertraging zou hebben tijdens de terugreis naar Engeland, want hij moest het aankomende weekeinde naar Liverpool – Tottenham Hotspur. Een wedstrijd die voor de ranglijst eigenlijk al nergens meer om ging, maar daar ging het Joey niet om. Hij wilde het gewoon niet missen. Op een bierviltje schreef hij zijn telefoonnummer en e-mailadres. Als ik wilde, kon ik altijd een keer langs komen in Londen voor een wedstrijd. Joey verzekerde mij dat ik hoogstens een blauw oog of een gebroken been op zou lopen. Het was niet grappig bedoeld.
Liverpool – Tottenham
Tottenham verloor die wedstrijd in Liverpool met 3-1 en greep vorig seizoen naast alle prijzen. Maar afgelopen week bereikten de Spurs voor het eerst de voorronde van de Champions League. En ohja, Benfica staat bovenaan in Portugal. Ik heb Joey nooit meer gesproken, maar ik weet nu dat het goed met hem gaat. Joey gaat Europa weer in.
