De voetbalwereld wemelt van de prutsers. Zo verkocht Ajax Luis Suarez aan Liverpool en daar hebben ze volkomen gelijk in. Het is een bedrijf en dat moet ook draaien. De investering in de spits was op het veld met veel doelpunten terugverdiend en deed dat vervolgens op de transfermarkt ook. Omdat de verkoop van de Uruguayaan vlak voor het sluiten van de transfermarkt op 1 februari plaatsvond behoefde Ajax op het laatste moment een nieuwe spits. Logisch. Want een trainer moet iets te kiezen hebben, een blessure is zo opgelopen en de contanten zijn er toch. En daar begon het gepruts.
Bank
Ajax liet het oog vallen op Bas Dost. Die werd dit seizoen als een grote belofte voor de toekomst door Heerenveen gehaald van Heracles. Trainer Ron Jans zag het als nieuwe trainer van de Friezen niet helemaal in Dost zitten. Hij stond zelden in de basis en kwijnde weg op de bank. Kan gebeuren. Want in het voetbal verandert de visie van een trainer zo af en toe gedurende het seizoen.
Terug naar afgelopen weekend. Ajax begon de onderhandelingen met Heerenveen en dat lukte totaal niet. De Friezen wilden een te hoog bedrag en dat vonden de Amsterdammers niet leuk. Onderhandelingen liepen vast en werden weer geopend om weer vast te lopen. Voor het geval dat men er toch nog uit zou komen werd Dost alvast gekeurd in Amsterdam. En de tijd verstreek. Want van de Europese voetbalbond mogen er spelers in de winter worden verhandeld, zolang dat maar voor 1 februari gebeurt.
Vooruitdenken
Ondertussen spande Dost een arbitragezaak aan tegen zijn huidige werkgever. Die vroeg een te hoge prijs en hij wilde weg. De arbitragecommissie oordeelde luid en duidelijk. De spits had een contract, dat was een half jaar oud, die moet dus niet zeuren en gewoon zijn werk afmaken. Of hij nou op de bank zit of niet. Bovendien moet zo’n arbitragecommissie bij een voor de speler gunstig besluit een afkoopsom bepalen. Het is naïef om te denken dat ze zoiets op de laatste dag doen. We hebben het immers over miljoenen.
Nog was het niet afgelopen. Want de clubs onderhandelden verder. En wonder boven wonder kwamen ze eruit. Om tien minuten over half twaalf. Twintig minuten voor het verstrijken van de transferperiode. Toen was er geen tijd meer om de boel administratief in orde te maken. Een fraai staaltje vooruitdenken was geleverd. Want als er nog onderhandeld wordt, als er nog gesproken wordt, als er nog nagedacht wordt, is het dan zo raar om de juristen alvast aan het werk te zetten? Als in we kennen alle randvoorwaarden, we weten alleen de financiën nog niet, dus knal maar alles in de loop van de dag op papier, dan vullen we de cijfers op het laatste moment even in? Als in dan gooien we de boel op de fax, zetten we de handtekeningen, is iedereen gelukkig en trekken we de champagne open? Niet dus. Vooruitdenken kunnen Heerenveen en Ajax niet zodat Dost het seizoen gedemotiveerd in Friesland afmaakt. Prutsers. Dat zijn het.
