Recensie: Glengarry Glen Ross door TGA

17-03-2011 13:00

Glengarry Glen RossTrek nooit je bek open als je niet weet wat er op het spel staat. Deze les leert John Willems (Barry Atsma) hardhandig van Richard Roma (Fedja van Huet) als Willems een deal van Roma definitief de nek omdraait in een salesklimaat onder hoogspanning. Gedurende het hele stuk is de stress voelbaar. De gladde jongens die argeloze sukkels gouden bergen voorspiegelen als ze vakantiehuisjes in Glen Ross kopen zijn in economisch zwaar weer beland.

De tijd dat de bomen tot in de hemel groeiden is voorbij en tot overmaat van ramp heeft manager Willems voor zijn salesteam, dat behalve uit Roma bestaat uit Jaques Levi (Leon Voorberg) Dave Mos (Alwin Pulinckx) en George Aaron (Hugo Koolschijn), een wedstrijd bedacht: de beste twee verkopers krijgen een bonus, de slechtste twee vliegen eruit. De vier mannen brallen, bluffen, klauwen onmachtig naar opdrachten, goede prospects en elkaar, ze sluiten verbondjes en slaan uiteindelijk aan het muiten. De druk is onmenselijk hoog en de felle uitbarstingen tussendoor klaren de lucht niet.

Toch is het ook een heel geestig stuk. De dialogen zijn razendsnel en scherp, vol sales-blabla, corporate bullshit en turbotaal. Leon Voorberg geeft Jacques ‘de accubak’ Levi fysiek, bijna slapstickachtig gestalte, Koolschijns Aaron is een verkoper van de oude stempel. Zijn sullige traagheid is ontwapenend en irritant tegelijk, maar ligt er bij vlagen wat al te dik bovenop. Pulinckx beklijft niet als Mos, het drukke, nerveuze type is niet geloofwaardig als brein van de samenzwering waar het hele bedrijf aan ten onder zal gaan.

Sterren van de voorstelling zijn Atsma en van Huet. Atsma is één van de meest veelzijdige acteurs van dit moment, wie zijn speellijst bij TGA bekijkt ziet een variatie aan karakters waar slechts weinigen van zijn leeftijd op kunnen bogen. In Glengarry Glen Ross is hij de achterbakse Realpolitiker Willems, het baasje dat gebrek aan ervaring verbloemt met machtsvertoon. De clash met de bijna psychopathische Roma is onvermijdelijk. Van Huet is als Roma een python die zonder met zijn ogen te knipperen zijn klant Jos (Noël S. Keulen) langzaam inpakt in een gewetenloze deal. Zijn laagje beschaving is flinterdun, als zijn belang bedreigd wordt raakt het beest ontketend.

De plot is niet eens zo spannend, maar de spanningsboog is subliem. Alles draagt daaraan bij, de voortreffelijke dialoog, de lijzige serveerster (Janni Goslinga) in de bar die af en toe onvoorspelbaar uitbarst in een tragikomisch lied en het vervreemdende kantoor-decor waarin de printers met hun gezoem een requiem brommen voor de verkopers van woekerdeals.
Het stuk dendert door, de karakters zijn stuurloos op weg naar het onvermijdelijke en grijpen onderweg (tevergeefs) iedere strohalm aan om daaraan te ontsnappen. Dat levert met deze topcast spannend, doodvermoeiend en geestig theater op.

Door Toneelgroep Amsterdam, Stadsschouwburg Amsterdam, 16 maart 2010
Tournee