“Als het echt heel, heel erg is geweest, kan ik maar beter helemaal niet aan eten denken, maar bij een gemiddelde kater smacht ik naar vet”. Tot zo ver de introductie van kookjournaliste Roos Ouwehand bij een recept in NRC. Dat vrouwen tegenwoordig drinken als matrozen is tot daar aan toe, maar ze zijn er zo pijnlijk schaamteloos over. Sylvia Witteman en Barbara van Beukering twitteren onbekommerd over hun dronkenschappen (en dat het eigenlijk geen pas geeft als de kinderen erbij zijn tenzij zo oud dat ze hun laveloze moeder naar huis kunnen rijden).
Ondeugend
Ook buiten de media is er geen drankschaamte meer bij de dames. Schaterend wisselen de jonge Haagse ambtenaren hun black outs uit in de trein: “Ik heb geen idee hoe ik thuisgekomen ben!” Nu mogen vrouwen natuurlijk drinken wat ze willen (net wat u zegt, mevrouw). Het ergerlijke zit hem in de genante drankverhalen verteld met een air van ‘ kijk mij eens ondeugend wezen!’ Alsof dat het allemaal veel onschadelijker en onschuldiger zou maken dan ons mannengezuip.
