Dat was nog eens een aardige bekerfinale. Ajax kwam op twee nul voorsprong en in Amsterdam vierden ze alvast de eerste helft van de dubbel. Twente had andere plannen. Die maakten vlak voor rust de anschluss-treffer en trokken aan het einde van de blessuretijd de zaken definitief naar zich toe. Feest dus in Enschede. Rouw in Amsterdam. In die laatste plaats roepen ze alvast dat volgende week het kampioenschap wordt binnengehaald. Men houdt zich vast aan die goede momenten tijdens de wedstrijd en ballen die de paal of lat raakten. Droom verder.
Gemiste kansen
Na afloop was het Frank de Boer die voor de camera van Eredivisie Live de natie liet weten trots te zijn op zijn jongens. Daar kan iedereen het mee eens zijn. Ajax vocht als leeuwen en voor een prima wedstrijd zijn twee ploegen nodig. De Boer memoreerde de keren dat Ajax de lat en de paal raakte waardoor de wedstrijd in het voordeel van zijn jongens zou zijn beslist. Gemakshalve sprak de trainer niet over de vele gemiste kansen van Twente. Kansen waarvan het leeuwendeel werd veroorzaakt door falen in de Amsterdamse verdediging. Wel noemde de trainer de niet terecht gegeven vrije trap waaruit Twente het winnende doelpunt scoorde. Dat was inderdaad lullig. Maar wedstrijden worden zelden verloren door een enkele vrije trap.
Ajax kreeg dit seizoen door eigen falen veel doelpunten om de oren. Waar het tegen clubs als NEC en Excelsior bij vlagen overlopen werd wist het uiteindelijk toch te winnen. Gewoon. Omdat zij wel scoren waar de tegenstander dat regelmatig nalaat. Twente is echter geen gewone tegenstander. Met de trap van Janssen, het gevaar van Janko en een Ruiz met het vizier op scherp zijn ze voor geen enkele ploeg in Nederland te klein. Zelf spreekt men aarzelend van een topclub waar anderen dat predicaat allang op hen geplakt hebben.
Psychologie
Frank de Boer staat voor een zware taak. Zijn Belgische collega heeft het wat makkelijker. Die hoeft het na de gewonnen bekerfinale ontstane grote enthousiasme van zijn ploeg alleen maar te temperen en de mannen gefocust te houden. De Boer daarentegen heeft te maken met een ploeg die een mokerslag kreeg. In Amsterdam spreken ze inmiddels over een tikkie, maar het tegendeel is waar.
Tel de feiten maar op. Bekerfinale. Twee nul voorsprong. Verzuimd om het af te maken. Een overvloed aan kansen tegen. Minder kansen voor. Drie tegen twee verloren. Voor de tweede keer dit seizoen een prijs verloren aan Twente. Met de bus als verliezers naar huis. En nu een week lang voorbereiden op die allesbeslissende wedstrijd om het kampioenschap, met in het achterhoofd dat er gewoon verloren kan worden van Twente. De Boer dient dus uit een ander vaatje te tappen. Lukt hem dat niet hebben ze helemaal niets in Amsterdam.
