Veel twitteraars doen het dagelijks, maar persbureau Associated Press (AP) vindt het allemaal nogal ingewikkeld: retweeten. Want hoe kun je nu precies zien dat iemand die zo’n berichtje doorplaatst het wel of niet eens is met zo’n retweet? Dat je, wanneer je de Twitter-functionaliteit gebruikt, direct ziet van wie het origineel is doet blijkbaar voor hen niet echt ter zake. Want hoe zie je nu wat de bedoeling is als je alleen “RT @dejaap:” ziet staan? Veel mensen hengsten mede om die reden niet direct op de retweetknop maar zetten er nog iets bij. (“Hohoho”, of juist “Kostelijk!”) AP kan het feit dat dit geen wet van Meden en Perzen is niet echt aan, en laat daarmee zien dat zij nog aan de kant van die groep mensen staat die een retweet het liefste “een soort van fotokopie” noemt.
Fotokopie
Toegegeven: er zijn wel eens mensen die een retweet verkeerd opvatten, waarbij het dan opvallend genoeg vooral om overheidsorganen gaat. Zo was er in Nederland het Openbaar Ministerie dat een retweet door DeJaap hoofdredacteur Bert Brussen graag van diens site verwijderd zag. Voor justitie was het destijds geen uitgemaakte zaak of Brussen nu wel of niet achter de inhoud van de tweet stond. Voor andere bezoekers van zijn site was het echter vrij duidelijk dat hij de bedreiging geen kracht bij wilde zetten maar slechts wilde wijzen op het bestaan van dergelijke uitingen. In ieder geval zien we dat er een verschil kan zijn tussen de daadwerkelijke gebruikers van een dienst en buitenstaanders die lijden aan een soort ‘horseless carriage syndrome‘. Had Brussen immers op straat stencils met de bedreiging staan uitdelen dan was het een andere zaak: de uiting mist dan de context van de andere tweets of de satirisch-journalistieke insteek van de website. Voor traditionele organisaties als het OM of AP is dit blijkbaar moeilijk te bevatten.
AP had al een ‘social media code’ opgesteld en voegde daar nu aan toe:
Retweets, like tweets, should not be written in a way that looks like you’re expressing a personal opinion on the issues of the day.
en
[..]we can judiciously retweet opinionated material if we make clear we’re simply reporting it: [..] RT Jones campaign now denouncing smith on education: @jonescampaign smith’s policies would destroy our schools
Het aardige is natuurlijk dat deze manier van retweeten de doorsnee twitteraar juist in verwarring brengt: doorgaans staat “RT” niet op deze plek. In haar poging objectiviteit uit te stralen maakte AP zich een beetje belachelijk door de facto allerlei nieuwe omgangsvormen voor te stellen. Alsof het persbureau daar over gaat.
Objectieve berichtgeving
Vanuit het persbureau is het nog best te begrijpen dat ze willen vasthouden aan zo objectief mogelijke berichtgeving. Dat is toch immers een eigenschap waar vele journalisten zich op beroepen en als het persbureau al puur opinie gaat verspreiden, dan gaat het in de basis al niet echt goed. Tot zover kunnen we de gedachtegang dus nog wel volgen. Het gaat hier echter om persoonlijke accounts, medewerkers die ook willen berichten wat bijvoorbeeld de meningen van mensen rondom een gebeurtenis zijn. Dat een retweet geen goedkeuring hoeft te betreffen lijkt het AP ook nog wel te bevatten, alleen ze probeert haar medewerkers op een krampachtige manier een nieuwe vorm op te leggen, op dat alsjeblieft maar niemand het verkeerd kan begrijpen. Een OM ofzo, bijvoorbeeld.
Een twittercode beste persbureaus –en scholen– is een discussie die we echt al lang een paar keer gevoerd hebben. Wij zijn echt niet de enigen die dat zeggen; kunnen we nu eindelijk weer doorgaan met de berichtgeving zelf in plaats van blijven roepen “Hoe mensen op internet doen is stom!”? Gelukkig pakte de rest van internet een zoveelste voorbeeld van ruw tegen elkaar aanschurende werelden leuk op:
I am sharing this with absolutely no concern with whether or not you think I’m endorsing the AP policy
We kunnen ons afvragen wanneer nu eindelijk duidelijk is dat een retweet niet alleen de fotokopie is en beleidsmakers in logge organisaties ook eens zelf op internet gaan kijken en zien dat het bol staat van de context. Sterker nog: het web is een en al context, hypertext noemen we dat. Gaat ooit nog eens groot worden denken we.
foto: public domain
