True blood: ondraaglijke vampierbillen (Serierecensie)

18-04-2012 10:00

Er tegenop zien een nieuw seizoen van een serie te kijken is niet het beste voorteken. De drang om te weten ‘hoe het verder gaat’ was bij het uitkomen van seizoen 4 van True Blood maar ternauwernood sterk genoeg. Dexter had ook een slecht derde seizoen, misschien zette dit nieuwe seizoen van True Blood ook wel de weg naar boven weer in. Teleurstelling was echter des kijkers deel. Veel slechter dan dit gaat het niet worden.

De premisse van True Blood was geweldig. Vampiers hebben altijd bestaan, maar ondergronds. Nu is er echter een nepbloed uitgevonden waardoor ze geen mensen meer hoeven te bijten. Ze treden in het openbaar, met alle maatschappelijke en politieke gevolgen vandien. Stel je voor hoe Obama zou reageren als ineens blijkt dat een electoraal niet oninteressante hoeveelheid übersterke nachtbrakers, vaak honderden jaren oud, een stukje van de taart komt opeisen.

Genoeg stof voor een intrigerende serie over de verhouding tussen ‘gewone mensen’ en deze opvallende nieuwkomers, over moreel verval en moraliteit in eeuwenoude wezens et cetera. Dat maakte de eerste seizoenen van True Blood, gebaseerd op de Southern Vampire Mysteries van schrijfster Charlaine Harris ook nog wel boeiend. De setting van de serie is een dorpje in Louisiana, want daar is het zo lekker occult en praten ze raar. Dat geeft sfeer. Hoofdrollen zijn weggelegd voor Sookie (WTF) Stackhouse en vampier Bill Compton, die verliefd worden op elkaar.

Acteer
Maar al vrij snel wordt duidelijk dat de serie de belofte niet waarmaakt. En het is niet in de laatste plaats te wijten aan het hoofdrolduo. Hadden Anna “ik heb geen emoties, écht niet” Paquin en Stephen “ik praat Lousianaas” Moyer op hetzelfde niveau geacteerd als Nelsan Ellis in de rol van Lafayette of de onvolprezen Alexander Skarsgård in diens rol als eeuwenoude vampier Eric Northman (een Zweedse viking, voor het geval u daar zelf niet opgekomen was), dan was de serie misschien nog net het aanzien waard geweest. Zelfs als je bedenkt dat de hoofdrolspelers ook worden geflankeerd door bijvoorbeeld de hysterische en onuitstaanbaar slechte Rutina Wesley in de rol van Tara Thornton, de beste vriendin van Sookie Stackhouse.

Maar niet alleen het acteerwerk is vaak stuitend. Je kunt het de cast soms nauwelijks kwalijk nemen. De hoofdrolspeelster worstelen zich door de meest afgrijselijke plotwendingen, met een karakter dat schijnbaar probleemloos de meest idiote situaties doorstaat en die zonder blikken of blozen de meest achterlijke beslissingen neemt, van kant wisselt, verliefd wordt op Jan en alleman, iedereen alles vergeeft en zonder een spoortje van stress het ene na het andere heftige trauma ondergaat.

Afglijden
Het zal ook wel aan de boeken liggen waarop de serie zich baseert, dat True Blood niet die prachtige premisse verder verkent, die alle Pratchettiaanse kansen heeft om de kijker een spiegel voor te houden, om de facetten van de menselijkheid, politiek, in- en uitsluitingsmechanismen et cetera et cetera uit te diepen. In plaats daarvan glijdt de serie snel af naar een optocht van exotische fabeldieren en feërieke kolder. Zo blijkt blijkt niet alleen dat Sookie eigenlijk een of andere elf-achtig wezen is, maar ook dat haar baas een shapeshifter is, net als diens broer, blijkt een ogenschijnlijk onbaatzuchtige vrouw een of andere heidense oergodin (overigens voortreffelijk geacteerd door Michelle Forbes) en is een onverwachte helpende hand heimelijk een weerwolf, die bovendien nog een onnodige eigen verhaallijn ontwikkelt.

Niet dat de serie an sich natuurlijk ook maar enigszins geloofwaardig was, maar waar bijvoorbeeld Game of Thrones erin slaagt al het ongeloofwaardige invoelbaar en logisch te maken, slaagt True Blood er vooral in aflevering na aflevering het intellect van de kijker verder te beledigen. Bij de zoveelste Elf die in een monster verandert of de komst van nóg een nieuwe groep weerbeesten, zet je murwgebeukt het seizoen af. Ondergetekende heeft het einde althans niet gehaald.

Porno is er genoeg
Zelfs heel veel blote billen en een paar zeer sterke acteurs kunnen de slechte scripts, de intrieste dialogen, het barre acteerwerk van hoofdpersonen en sommige bijrollen, de uitdijende cast van steeds minder geloofwaardige bovennatuurlijke karakters en de onmogelijke plotwendingen niet meer draaglijk houden. Heel jammer, want er had zo veel meer ingezeten. Helaas houdt de boel er voorlopig ook nog niet mee op, HBO kondigde een vijfde seizoen aan.