Op Facebook kun je eigenlijk alleen maar dingen “leuk vinden”. Nu kun je daar heel dramatisch over doen, roepen dat je niet snapt dat mensen sterfgevallen soms ook “leuk vinden”, maar uiteindelijk gaat het inmiddels meer om een soort “waardering uitspreken”. De Facebook like staat daarmee voor het gros van de gebruikers niet voor iets letterlijk leuk vinden. Dat geldt sowieso voor de meeste emoties die we online gebruiken, weinig personen rollen echt over de vloer van het lachen natuurlijk. Het feit dat Facebook ons maar één optie aanreikt heeft echter niets te maken met een diep inzicht over dat een enkele basisemotie voor iedereen wel genoeg zou moeten zijn. De reden dat het leuk vinden van dingen tot nu toe nooit een tegenhanger heeft gekregen zit hem in het simpele feit dat iets “niet leuk vinden” gewoon niet verkoopt.
Stories
Zelfs nu nog zijn er bedrijven die huivering aan ‘social media’ beginnen. Want daar zijn toch allemaal vervelende mensen die dan je bedrijf zwart proberen te maken? Voor je het weet gooi je je reputatie te grabbel. Wanneer je zulke bedrijven aan hun verstand probeert te brengen dat er ook heus wel over je gepraat wordt, ook al ben je er zelf niet bij, is het niet handig als ergens anders mensen massaal een organisatie staan te disliken. Ook al is een <em>dislike</em> misschien soms heel terecht, marketingtechnisch is het gewoon niet zo heel handig. Jaag je de mensen alleen maar mee op de kast. Sterker nog: daar jaag je potentiële adverteerders alleen maar mee tegen je in het harnas. Beter wat minder ‘fans’ dan een paar keer keihard “dit is stom”.
Een belangrijk onderdeel van het adverteren worden zo langzamerhand de Facebook ‘stories’. Dan zie je dus in de balk met acties van je vrienden ook een kleine advertorial van een bedrijf dat daar speciaal voor betaald heeft. Zo zie je daar bijvoorbeeld wie van jouw vrienden dat product net heeft ‘geliked’. En een aanbeveling van je vrienden is altijd een sterke beïnvloeder, zoals we dat dan noemen. Dus inderdaad, men hoopt natuurlijk dat jij dan ook gaat ‘liken’ en kopen. U voelt hem natuurlijk al aankomen; niemand zit te wachten op berichtjes over vrienden die dat ene fototoestel juist helemaal niets vinden. Dus u kunt hoog of laag springen: een “niet leuk knop” zult u niet zo gauw op Facebook terugvinden.
Respect
Een ander sociaal netwerk, Hyves, heeft het probleem op een heel andere manier aangepakt. Daar vind je geen leuk of niet leuk, of stom of goed. Op Hyves geef je respect. Of je nu vindt dat je respect eigenlijk moet verdienen in plaats van zomaar krijgen of niet, respect heeft ook in Nederland een beetje een te ludieke ‘straat’ ondertoon. Jochies op de middelbare school roepen om “respect” in de lokale Albert Heijn, als ze met teveel man naar binnen proberen te komen. Hyves heeft echter niet echt een systeem van bedrijfspagina’s zoals Facebook dat kent, dus met wat “respect” kunnen ze dan mooi wegkomen. De dislike zal evenwel heel wat voeten in de aarde hebben, een ‘vinkje’ om aan te geven dat je het gezien hebt zien we nog eerder gebeuren. Bovendien is de betekenis van “vind ik leuk” toch al aan het verschuiven.
