Haunted houses, altijd een garantie voor schrik-momenten en een hoge Real Life Factor. Op IMDB scoort Apartment 143 een 5.0. Ik heb mij laten vertellen dat dat voor een horror best een aardige score is. Eerder schreef ik vol lof over The Woman in Black die een 6.5 scoort, dus een 5.0 belooft wat. Apartment 143 in het kort. Een vader is samen met zijn twee kinderen verhuisd naar een oud appartement omdat ze op hun vorige adres naar eigen zeggen werden geteisterd en geplaagd door de geest van zijn overleden vrouw. Zijn vrouw die verongelukt was, waarna hij alleen de zorg moest gaan dragen voor zijn kroos. Hij zit er doorheen, want de geest is meeverhuisd. Hij schakelt de hulp in van een team dat gespecialiseerd is in het vastleggen van signalen van geesten.
Gezinssituatie
Het team trekt een paar dagen bij de familie in en al snel blijkt dat het huis wel degelijk wordt geteisterd door vreemde verschijningen. Het kleine zoontje is er heilig van overtuigd dat het mamma is. De dochter van de man is een puberend meisje waar vader geen grip op kan krijgen. Ze moet niks van hem hebben, is brutaal en luistert in geen geval naar haar vader. Zij is van mening dat het pappa’s schuld is dat mamma niet meer leeft. Vanaf het begin van de film wordt je aandacht al naar haar getrokken. Alsof ze meer weet.
Camera’s
Het huis wordt volgehangen met camera’s en er beginnen vreemde dingen te gebeuren. In de eerste helft van de film zijn de schrik-momenten aardig goed opgezet. De spanningen binnen de familie en de donkere ruimtes werken goed mee aan het spannings-niveau van de film. Ondanks dat het hele huis vol hangt met camera’s blijkt er toch nog een dode hoek te zijn, waar uiteraard wat gebeurt. Elke keer als er dingen gebeuren wordt het niet vastgelegd op beeld of audio. Wordt er eindelijk wat vastgelegd, is het materiaal na een dag plotseling gewist. De gebeurtenissen worden erger en de kwaliteit van de gebeurtenissen wordt minder. De opbouw naar een schrik-moment begint goed, maar wordt veel te lang gerekt. Je gaat je ergeren aan de duur, wetende dat er iets aan gaat komen.
Alternatieve middelen
Als na een paar dagen blijkt dat ze er de vinger niet op kunnen leggen, sturen ze zoontje lief naar opa en begint het verhaal zich meer te richten op de moeilijke dochter die blijkbaar ergens heel veel moeite mee heeft. Er wordt een of ander alternatief figuur ingeschakeld die na het drinken van een drankje in een bepaalde trans komt. Vanaf dat moment gaat de film los, eindelijk. Schrikwekkende beelden, angstaanjagende gebeurtenissen alom. Voor angstig weggelegde personen zullen hier momenten komen die zorgen voor wegkijken, schrikken en nachtmerries. Zelf was ik er niet zo overdonderd door, maar dat zal wellicht komen door de moeilijke start. Na de rituelen met de alternatieve geest-oproeper wordt duidelijk dat er meer aan de hand is. Wat dat is, is aan de nieuwsgierige lezer.
Conclusie
Apartment 143 is een spannende film, maar er had meer uit gehaald moeten worden om echt een horror te kunnen zijn. Het verhaal is goed, de visuele aspecten zijn erg mooi uitgevoerd, maar de opbouw naar de schrik-momenten – die de film moeten maken – zijn helaas niet goed uitgevoerd. Ze duren te lang en zijn te voorspelbaar. Al met al wel een leuke film om naar te kijken, maar verwacht geen Paranormal Activity 2-niveau. Een 5.0 op IMDB is een score waar ik me wel bij aan kan sluiten.
@BasMatthee is haastig op zoek naar horror films die hem wakker houden. Suggesties zijn meer dan welkom. Paranormal Activity 4?
CC-Foto: Lee Kindness – Geograph.co.uk
