Met z’n hakken over de sloot, en met zelfs nog natte schoenen, gaat Obama vannacht een tweede termijn winnen als president van de Verenigde Staten. Die bewering durf ik te doen op basis van het gemiddelde van alle opiniepeilingen volgens verzamelaars RealClearPolitics en FiveThirtyEight, en het gegeven dat er voor Mitt Romney geen goed antwoord is gekomen op de actualiteit. De vraag is nu: Wie wordt de verliezer?
Romney heeft een enorme boost gekregen toen hij een maand geleden Obama ervan langs gaf in het eerste debat. Maar na die piek is zijn voorsprong alleen maar kleiner geworden. En in niets lijkt het erop dat de oud-gouverneur van de staat Massachusetts zijn voorsprong wist vast te houden. Kijk naar de grafiek van RealClearPolitics die aangeeft hoe het zit met de steun voor de kandidaten in het hele land. Romney is zijn voorsprong weer kwijt.
In Amerika stemmen ze uiteraard niet door alle stemmen in het land op een grote hoop te gooien, maar met een ingewikkeld kiesmannensysteem. Wie even wil opfrissen hoe dat ook weer werkt, raad ik even de video van Erik Mouthaan aan. Die legt het mooi uit en laat meteen zien hoe Obama denkt te winnen.
Juist als je naar die kiesmannen kijkt, ligt Obama voor. Moet je dit schema van de New York Times eens zien. Het geeft aan op welke manieren Obama kan winnen. En dat zijn er een hoop. Links staan de staten waar het het spannendst wordt, de zogenaamde ‘swing states’. Dat zijn de staten die het ene jaar voor een Democraat stemmen, en dan weer voor een Republikein.
Roet in het eten
Obama kan eigenlijk nog maar op 1 manier verliezen, en dat is als zijn achterban massaal beslist om niet te gaan stemmen op dinsdag. Het enthousiasme is stukken minder dan vier jaar geleden, maar het lijkt er niet op dat de achterban van Obama hem links zal laten liggen, ten bate van rechts. En de opmars van Romney na het eerste debat? Die is gestopt toen Romney aan de poorten van het Witte Huis stond te rammelen. Obama eruit duwen, dat is hem in de peilingen eigenlijk geen enkel moment overtuigend gelukt.
Hetzelfde
En wat dat betreft is er eigenlijk iets vreemds aan de hand, schrijft ook de New York Times. De race is precies waar hij sinds maart 2011 ook al was. In één, nogal lange zin, vat de krant de strijd samen: “Obama, geplaagd door vier jaar economische worsteling en vijandigheid tussen de twee partijen, maar nog steeds een inspiratie voor zijn achterban, heeft nog steeds een lichte voorsprong in Ohio en andere swing states, terwijl meneer Romney, met alle hoopvolle ogen op hem gevestigd van de conservatieven en kiezers die ervan overtuigd zijn dat het land de verkeerde weg is ingeslagen, hem probeert in te halen.”
Een mond vol, maar het raakt wel de essentie waar deze race om is gegaan. De vraag is nu of Amerika er veel beter van is geworden, van dit jaar ruzie maken. Elk woord over samenwerken is vanaf nu een wassen neus, want dit land is nog nooit zo verdeeld geweest en beide kanten hebben er alles aan gedaan om de kloof tussen de twee kampen dieper te maken. En de toekomst lijkt weinig hoopvol. Als Obama verkozen wordt, blijven de Republikeinen hem dwarszitten en tegen elke belastingverhoging stemmen. Als ik het mis heb, en Romney wordt toch president, dan staan de Democraten al klaar om de Republikeinen te frustreren en hun heilige huisjes te beschermen. Want zelfs na vier jaar Obama worstelen de Democraten namelijk nog altijd met het formuleren van een heldere visie voor het land.
En in de tussentijd heb ik in dit land gesproken met boeren in Oregon die ervan overtuigd zijn dat Obama een socialist is die het land bewust kapot aan het maken is omdat hij Amerika haat. Maar ook met campagnevoerders voor Obama in Iowa die die zich niet eens kunnen voorstellen dat zulk soort mensen bestaan, laat staan dat ze ook nog invloed uitoefenen. En let me tell you: Ze bestaan echt en ze noemen zich de Tea Party.
Wat nu?
De toekomst ziet er dus niet rooskleurig uit. Obama gaat nog vier jaar doormodderen en misschien iets gaan doen aan wapens, immigratie, homorechten en verder ruziemaken over de begroting en dingen proberen op te lossen met een speech. Romney zou een ambitieus vernieuwingsplan indienen dat onder de streep niet eens mathematisch haalbaar is, rood vlees gooien naar de Tea Party op het gebied van gezondheidszorg, homorechten en abortus, en zou bij alles toch worden gefrustreerd door een Democratische meerderheid in de Senaat.
Dus als wint Obama morgen wel of niet, er is eigenlijk maar één ding met zekerheid te zeggen: De grote verliezer dinsdag, is Hope and Change.
Thijs Roes is Amerikadeskundige en journalist, en reist voor de WarRoom en RTL tijdens de verkiezingen door de Verenigde Staten. Hij duikt in de diepe kloof tussen links en rechts.
