Een jaar geleden was Jeroen Dijsselbloem nog zomaar een Kamerlid namens de PvdA. Vandaag is hij minister van Financiën van Nederland en over een paar weken ook voorzitter van de Eurogroep. Dat is nogal een bliksemcarrière, die ook los van de snelheid opvallend is aangezien hij helemaal geen financiële achtergrond heeft.
Dijsselbloem is namelijk een landbouweconoom, die zich in de Kamer vooral heeft bezig gehouden met landbouw en onderwijs. Niet per sé de ideale basis om aanvoerder van de club voor Europese CFO’s te worden, zo zou je zeggen. Blijkbaar is voor die functie echter weinig of geen relevante ervaring nodig. Ik heb nu al spijt dat ik niet ook heb gesolliciteerd.
In feite heeft zijn kandidatuur natuurlijk niet zoveel te maken met persoonlijke competenties. De functie gaat naar de CFO van Nederland, en toevallig is Dijsselbloem dat. Hij is de vertegenwoordiger van een land dat zich over het algemeen netjes aan de regels houdt, in het bezit is van een steeds zeldzamere triple A status en dat door zijn geringe omvang altijd afhankelijk is van de grote jongens. De verwachting is dus dat Dijsselbloem braaf zal zijn en geen rare dingen zal doen, en dat maakt hem tot een geschikte kandidaat.
Of we er als land iets aan hebben dat een Nederlander tijdens vergaderingen de hamer mag vasthouden? Ik heb geen idee eigenlijk. We zullen het zien. Het kan allicht geen kwaad lijkt me, hoewel de PVV en de SP het daar niet mee eens zijn. Zij schreeuwen moord en brand over uitlevering van Nederland aan Eurofielen. De bekende riedels vanuit de bekende stellingen; lekker vertrouwd. Het politieke jaar 2013 is begonnen. Mooi.
