Zittend in een hotel in Auston, Texas, heeft Lance Armstrong in een exclusief interview met Oprah Winfrey toegegeven jarenlang doping gebruikt te hebben. Het interview begon met een aantal ‘yes or no-questions’ van Oprah. Hij bekende epo, testosteron en bloedtransfusies te hebben gebruikt. Bij al zijn zeven Tourzeges gebruikte de Amerikaan doping. “De Tour winnen zonder doping was niet mogelijk.”
Armstrong was in het gesprek met Oprah openhartig over zijn dopinggebruik en de wielercultuur. Maar waarom bekennen, na al die jaren van keihard ontkennen? “Laat ik beginnen met te zeggen dat dit te laat is om te bekennen. Dat is mijn schuld. Het was allemaal één grote leugen. En die heb ik steeds herhaald. Dit verhaal was lange tijd perfect. Kanker overwonnen. Zeven keer de Tour gewonnen. Maar het klopte niet. Ik begon met doping tijdens de opkomst van de epo-generati. Dat begon dus rond midden jaren negentig. Het was in die generatie onmogelijk om te winnen zonder het gebruik van doping.” Volgens Armstrong heeft hij in 2005 voor het laatst doping gebruikt. Door de biologische paspoorten van de UCI en de ‘out of competition’-testen werd het lastiger doping te gebruiken. In 2009 en 2010, toen hij terugkeerde in de Tour, heeft hij niet gebruikt, zei hij. Ook heeft hij spijt van zijn terugkeer. “Dan hadden we hier nu niet gezeten.”
Volgens Armstrong was de cultuur in de wielrennerij er naar om doping te gebruiken. “Ik heb de cultuur niet geschapen, maar ik ging er wel in mee. Ik had de toegang tot dezelfde middelen als iedereen.” Wel geeft hij toe dat het in zijn ploeg professioneel geregeld was. “Het was professioneel. En je kunt het slim noemen. Maar of het groter was dan de Oost-Duitse dopingcultuur in de jaren zeventig of tachtig? Nee.” Bovendien was het niet lastig om vrijuit te gaan, aldus de Amerikaan. “Er waren lange tijd geen out-of-competition-tests. Dus je wordt niet gepakt. Want je was schoon tijdens de races. Het was gewoon een kwestie van plannen.”
Volgens ex-ploeggenoten van Armstrong heeft hun voormalig kopman ploeggenoten onder druk gezet om ook doping te gebruiken. De verhalen van sommige renners, die huilend een spuit lieten zetten, zijn schrijnend. Onzin, volgens Lance. “Er waren renners in mijn team die ervoor kozen niet te gebruiken”, zegt hij. “Ik heb ze nooit onder druk gezet.” Over Michele Ferrari, de Italiaanse arts die door velen wordt beschouwd als een van de masterminds achter Lance’s dopinggebruik, zegt hij: “Het is moeilijk geen namen te noemen. Er zijn mensen in dit verhaal die ook gewoon mensen zijn. Het zijn geen monsters. Ik beschouwde Michele Ferrari als een goed man. En dat doe ik nog steeds.” Volgens Armstrong was Ferrari niet de leider van het dopingprogramma.”
Ook wordt Armstrong geconfronteerd met beelden waarin hij onder ede, naar nu blijkt, liegt. “Ik zou nu andere antwoorden gebruiken. Als ik mezelf nu zie denk ik ‘wat een arrogante zak’ ben ik.” Oprah laat hem ook de beelden zien van zijn speech na zijn zevende Tourzege. Daarin haalt Armstrong uit naar iedereen die hem ooit beschuldigde van dopegebruik. “Ik heb heel wat fouten gemaakt in mijn leven, en dit is er één van.”
In de jaren dat Armstrong gebruikte had hij geen bezwaren. Het hoorde bij de bedrijfscultuur. “Het voelde niet fout. En dat is beangstigend. Of ik voelde dat ik de boel belazerde? Nee, en dat is nog het engste”, zegt hij. “Ik zie nu in dat het fout was”, vervolgt Armstrong. “Ik zal de rest van mijn leven het vertrouwen van mensen moeten terugwinnen. De rest van mijn leven.” Desondanks is Armstrong nu gelukkiger dan ooit, in elk geval gelukkiger dan in de jaren dat hij de boel belazerde.
Er zijn in de loop der jaren verhalen ontstaan over positieve dopingtests. Armstrong is er resoluut over. “Ik ben geen enkele keer positief geweest tijdens een test.” Verhalen dat Armstrong de UCI omkocht met donaties om positieve tests te verdoezelen kloppen niet zegt hij. Wel doneerde hij destijds ruim een ton aan de wielerunie. Waarom? “Ik heb geld gedoneerd omdat ze dat vroegen. Ik kan dit onmogelijk antwoorden zonder dat iemand mij gelooft. Maar er stond niets tegenover. Er zijn veel dingen die verdacht zijn, maar dit is er niet één van. Zij vroegen het en ik zei: ‘sure’.”
In de loop der jaren zijn er steeds meer mensen opgestaan die beweerden dat Armstrong doping gebruikte. Het juridische team van Armstrong sleepte hen voor de rechter en maakte hen kapot in de publiciteit. “Dat is een groot mankement van mij. Als mensen mij het nooit vergeven, begrijp ik dat. De eerste stap die ik moet zetten vanaf nu, is om die mensen mijn excuses aan te bieden.” Armstrong vertelt zelfs dat hij zoveel mensen heeft aangeklaagd, dat hij niet eens meer weet wie er allemaal is aangeklaagd.
Een van die mensen is Betsy Andreu, de vrouw van Armstrong’s ex-ploeggenoot Frankie. Het echtpaar Andreu was bevriend met Armstrong en stonden hem in 1996 tijdens zijn gevecht tegen kanker bij. Zij waren er bij toen Armstrong tegen zijn arts gezegd zou hebben dat hij doping gebruikte. De Andreu’s hebben dat onder ede verklaard en werden daarna behoorlijk geïntimideerd door Armstrong. Frankie kon niet blijven werken in de wielerwereld. Inmiddels heeft Armstrong weer contact met Betsy. “Ik heb Betsy gesproken. Veertig minuten. Ik ga niet zeggen wat er gezegd is, want dat hebben we afgesproken. Er is in elk geval geen vrede gesloten. Daarvoor is er te veel gebeurd, om dat in veertig minuten te doen.” Ook Emma O’Reilly, een oud-masseuse van de ploeg, was een van de eerste die naar voren kwam met beschuldigingen. “Tegenover haar moet ik me verontschuldigen.”
Dat Lance Armstrong uiteindelijk na jaren van leugens toch heeft moeten toegeven komt onder meer door Floyd Landis. De ex-ploeggenoot van Armstrong bracht zijn status aan het wankelen door een uitgebreid verhaal in The Wall Street Journal: “Ja, Landis gaf uiteindelijk de aanleiding tot bekentenis.” Toch kwam hij er destijds nog mee weg, tot vreugde. “Ik dacht dat ik out of the woods was, nadat de FBI de aanklacht neerlegde.” Uiteindelijk ging Armstrong toch ten onder door een onderzoek van USADA. Hoe ging Armstrong om met het onderzoek, waarin ex-ploegmaats anoniem en in ruil voor strafvermindering over Lance mochten kletsen?
“Hetzelfde als altijd. Als je me aanvalt, vecht ik terug. Ik zou graag teruggaan naar de dag dat ik reageerde naar het USADA toe. Ik zou het anders hebben gedaan. Ik zou hebben nagedacht. Ik werd wel anders behandeld, okee, maar ik zou het anders hebben gedaan. Geef me drie dagen, had ik moeten zeggen. Laat me wat mensen bellen, zoals mijn moeder, mijn stichting, mijn familie. Ik zou graag terug willen gaan in de tijd om alsnog zo te reageren. Maar dat kan niet.” Een van de ex-ploeggenoten die praatte over Armstrong is George Hincapie, een goede vriend van Armstrong. “We praten nog één keer per week. We zijn nog steeds goede vrienden”, zegt Armstrong over hem. “George kent dit verhaal beter dan wie dan ook.”
Hoe ziet Armstrong de toekomst?” Ik heb geen recht van spreken, maar als er een commissie wordt ingesteld waarin je kan opbiechten, en ik word uitgenodigd, zou ik de eerste zijn die zich meld. I love cycling, I really do!”
Deel 1 van het exclusieve interview van Oprah Winfrey met Lance Armstrong zit er nu op. Er zijn nog véél meer vragen gerezen na de bekentenissen van Armstrong. Vrijdagnacht om 03.00 uur zendt TLC het tweede deel van het interview uit.
