Hopen dat de dansjes de plaat doen vergeten

13-02-2013 12:00

Darwin Deez zou je misschien nog wel kennen van de festivalzomer van 2010, waar ze onder meer Pukkelpop en Melt! aandeden. Het bandje uit New York klinkt als een vrolijke mix tussen The Whitest Boy Alive, The Strokes en Phoenix en wist die zomer elk publiek aan het joelen te krijgen door synchroon de meest idiote dansen op te voeren. Beyonce. Walk Like an Egyptian. Niets is te gek voor de excentrieke krullenbol Darwin en zijn metgezellen.

Moeilijk

De tweede plaat is vaak een moeilijke, wordt gezegd. Met hun debuut scoorde Darwin Deez bescheiden hitjes met Constellations, het aanstekelijke Radar Detector en Up in the Clouds. Darwin Smith, oprichter en leadzanger liet eerder dit jaar aan het Britse muziekmagazine NME weten dat de nieuwe plaat Songs for Imaginative People heel anders zal zijn: “If the songs on my debut had a bite-sized element to them, the new songs are definitely full-size and king-size. Do don’t just listen to them once and judge them; chew your food. It tastes better like that after all.

Goed kauwen

Chew your food”, zei Darwin. En kauwen zul je. Dat is nodig bij de nieuwe Darwin Deez. Songs for Imaginative People schiet alle kanten op en mist enige samenhang. En alhoewel de typische sound van Darwin Deez gelijk is gebleven, ontbreken potentiële hits. Het lijkt vooral alsof de band een verwoede poging doet alles uit de kast te trekken, maar er heimelijk in faalt. Tijdens de single Free (The Editorial Me) wordt er tijdens het simpele refrein (‘cause I’m freeeee yeaah’) een bak gitaren opengegooid. Effectief? Welnee. Het nummer klinkt ondanks het prima in het gehoor liggende begin-riff als een mix van de slechtste nineties grunge bands, gezongen door een tengere indiezanger met een bos krullen en een aerobicslegging.

Fullsize is ‘m simpel gezegd niet voor Darwin Smith en zijn bandleden. Wie weet lukt het hen tijdens de aankomende tour het tweede album te verdoezelen met die aerobics-achtige dansjes waar de band op mikt om een cultstatus te bereiken. En die dansjes zullen hopelijk Songs for Imaginative People snel doen vergeten.