“Een vervelende etterbak” of “misselijk mannetje,” hij hoort het dagelijks. De nummer 7 van Real Madrid wordt dagelijks uitgescholden en uitgejouwd. Mensen noemen hem een valsspeler of een gladjak en met uitzondering van de wedstrijd tegen zijn oude vertrouwde Manchester United, waar hij warm onthaald werd, wordt hij elke uitwedstrijd wel uitgefloten. Zelfs het eigen publiek in Estadio Santiago Bernabéu, waar hij niet altijd mee op goede voet staat, wil nog wel eens boe-roepen als de Portugees aan de bal is. Ziet dan werkelijk waar niemand de genialiteit achter deze geniale man?
Zijn meest recente Europese optreden was misschien wel het meest tekenend voor de professionaliteit van deze man. Toen hij na een achterstand van de Koninklijke de voorsprong voor zijn club binnentikte maakte hij direct excuses voor zijn goal. Voorafgaand waren er nog spandoeken te zien met teksten als “Ronaldo come back!” Na afloop van de wedstrijd vertelde hij dat hij verlegen werd van dit unieke onthaal.
Gelukkig hebben ze het in Engeland wel door want in de rest van de wereld wordt hij nog altijd uitgekotst maar waarom? Hij heeft een geweldig schot, een verfijnde techniek en is een echte winner. Huidig sportief directeur bij Ajax en ex-ploeggenoot Edwin Van der Sar bevestigde de pure klasse van deze man in een column in de Telegraaf, oktober 2012: “Ronaldo was ’s morgens als eerste in de kleedkamer, trainde fantastisch, nam nog extra vrije trappen en bleef als laatste op het trainingsveld.” Toch wordt hij zo ontzettend vaak uitgefloten, maar misschien is dat juist wel het geheim…
Van der Sar legde vervolgens uit dat als hij boos is, hij op zijn best is. En dat kan wel eens kloppen want in de Champions League wedstrijd tegen Ajax prikte hij er na een akkefietje met Van Rhijn twee in. In 2009 vertelde hij aan de krant News of the World, die toen nog operationeel was; “ik heb geen reden om Lionel Messi te benijden, ik vergelijk mijzelf met niemand anders.” Toen Chris in september 2011 uit werd gefloten door het publiek van Dinamo Zagreb verklaarde hij: “Mensen zijn jaloers, want ik ben rijk, knap en een geweldige voetballer.” Heerlijk.
Cristiano Ronaldo heeft het spelletje meer dan wie dan ook door. Hij traint zichzelf een ongeluk, is bloedfanatiek en laat zich niet gek maken. Sterker nog, terwijl zijn (terechte) arrogantie immense fluitconcerten uitlokt, gebruikt hij die reacties juist om nog beter te presteren. Terwijl hij bij iedereen het bloed onder de nagels vandaan haalt en de bloeddruk bij menig voetbalfan verdubbelt bij het zien van een nieuw kapsel van de Portugees in de tweede helft van een wedstrijd, heeft hij ze precies waar hij ze hebben wil.
Deze fanatiekeling zal nooit meer iedereen op zijn hand krijgen, en dat is ook zeker zijn doel niet. Terwijl het peloton in de Tour zich volpompt met EPO en andere grappen, wisselt Cristiano Ronaldo in de rust zijn fluorgroene schoenen voor een felroze paar. Zodra het eerste, niet arbitraire, fluitgeluid heeft geklonken, staat het vizier van CR7 op scherp. Held.
