Het einde van een tijdperk. Barcelona moet zichzelf heruitvinden. Tien gedachtes op woensdagochtend.
1. De beste bodycheck van het laatste decennium konden we gisteravond aanschouwen toen Thomas Muller van Bayern Munchen op meesterlijke wijze Jordi Alba van Barcelona uitschakelde in de halve finale van de Champions League. Hierdoor kon Arjen Robben op nog fraaiere wijze scoren. Modern voetbal is een beetje rugby.
2. Op een faire harde manier dan. Man tegen man. Niet dat laffe wijvengedoe van Barcelona dat altijd maar bij de scheids staat te jengelen om een kaart, of valsig een bal in je gezicht smijt en dan schijnheilig wegsluipt. Verschil tussen mamapoppies en mannen die strijden voor elkaar.
3. Die bodycheck van Muller was symbolisch voor het totale demasqué van Barcelona en betekende het einde van het tikkie-takka tijdperk. Het tijdperk dat ons wilde doen geloven dat slimme kleine spelers die elkaar snel de bal toespelen altijd meer scoren dan krachtpatsers die alleen toeslaan als het moet.
4.‘De Barcelona-filosofie’ is een ouderwetse ideologie geworden. De ploeg had weliswaar meer balbezit, maar het verloor, omdat de spelers geen idee hadden wat ze met de bal moesten doen. Gracieuze impotentie. George Clooney op het veld, maar ‘hem’ niet meer omhoog krijgen in bed.
5. München is verre van Clooney. Robben en Ribéry zijn monsterlijke mannnen om te zien, maar hebben de duivel in de benen, en met een verdediger die Dante heet, weet je dat het niet mis kan gaan.
6. München komt uit Duitsland, Barcelona komt uit Spanje. Munchen is een gezonde club, Barcelona is als de Spaanse economie. Barcelona leeft al lange tijd op te grote voet en ziet haar ogenschijnlijke almacht nu snel afbrokkelen vanwege een decadent uitgavenpatroon.
7. Om het iets politieker te zeggen: München representeert de kracht van het vitale Rijnlandse Noord-Europese model, van samenwerken en pragmatisch de schouders eronder. Barcelona is Zuid-Europees gehuppel. Robben sprak ware woorden over teamgeest en deed belachelijk deemoedig over de overwinning.
8. Wim Kieft, Hollandse zuurheid to the max, noemde Robben in de rust van de wedstrijd nog ‘bloedirritant‘, omdat hij zich gedroeg als ‘een halfgodje’. Toen moest hij nog scoren tegen Barca.
9. En die goal werd bij Bradford met gejuich ontvangen.
10. En zo kreeg de hashtag van de wedstrijd een dubbele betekenis.
