Beste gemeenten van Nederland, dit is aan u allen gericht. Want u begrijpt natuurlijk, dit rijmt niet met de échte wereld. Waar heb ik het over? Ik zal het u vertellen.
Deze jongeman gaat een maand of zes naar de Canarische eilanden, om te kijken of ik daar met vervroegd pensioen kan. Best leuk toch? Nu is mijn huur alvast opgezegd, heb ik geen KPN internet abonnement meer en ook gemeentelijke belastingen zijn verleden tijd. Iedereen verdrietig om mij te zien gaan, of in elk geval mijn euro’s. Nu logeer ik een maand bij mijn ouders alvorens ik naar het buitenland vertrek en wil ik graag een briefadres aanvragen. Ik heb immers geen woonadres.
Eenmaal aangekomen bij de gemeente, waarbij u vooraf een afspraak via internet of per telefoon moet maken want wat zou het druk zijn als iedereen maar zo langs zou kunnen komen. Moeilijk allemaal. Goed, eenmaal aangekomen geef ik bij de paal aan waarom ik er ben. “Ik heb een afspraak.”
Leuk dat systeem, kan ik goed waarderen, het gebruik van die technische snufjes.
Ik word opgeroepen en kom bij een lieve mevrouw te zitten. “Ik wil graag een briefadres aanvragen.”
Ze kijkt me redelijk verbaasd aan en vraagt direct of ik misschien de gevangenis in ga of dat ik dakloos ben. Het antwoord op beide vragen is volmondig neen.
“Bent u student?”
Ook daarop is het antwoord volmondig neen. “Ik ga mogelijk emigreren mevrouw, maar ik ga eerst een half jaar voordat ik dit landje voor altijd vaarwel zeg. U weet wel, eerst een dikke teen in het koude water voordat ik mezelf een hartaanval geef. Ik ben zelfstandig en verdien mijn centjes met stukjes schrijven. Onder andere voor ThePostOnline, kent u dat?”
Dat kende ze niet. Ik diep teleurgesteld.
“Waarvoor zit u hier eigenlijk”, vroeg de lieftallige ambtenaar? “Ik wil graag een postadres, of nee, u noemt dat een briefadres”, zei ik. “Mijn post moet naar mijn ouders, tenzij u het graag naar de Canarische eilanden wil sturen. Dat is ook prima.”
Ze snapt het nog niet helemaal en gaat het even navragen. Na een minuut of tien komt ze terug met een bedenkelijk gezicht. Ze geeft me drie setjes formulieren en zegt: “Je moet dit even allemaal invullen, dan stuur je het per post naar ons terug en dan beoordelen wij of je recht hebt op een briefadres. Want normaal gesproken is het alleen voor gedetineerden, zwervers en studenten.”
Weet ik dat ook weer. Dank u gemeente.
