Het gebeurde in Oss. In dit pittoreske Brabantse plaatsje, bekend van de worsten en de SP, woont een burger die dapper weerstand biedt tegen de onderdrukking van gelijkheid, eenvormigheid, grauwheid, saaiheid en eenheidsworst (jaja, worst in Oss…).
Dirk Kurzweg is de naam van deze werkloze burger. Kurzweg besloot op een goede dag, wellicht omdat hij als werkloze toch niet zoveel heeft te doen, het dak van zijn eigen huis groen te schilderen. Weer eens wat anders. Alle huizen in de Granietstraat hebben namelijk een treurig muisgrijs of dunnebloedpoeprood dak en Kurzweg wilde er eens lekker uitspringen. Een beetje zijn dak boven het maaiveld uitsteken zogezegd.
Dat mocht natuurlijk niet. Een anonieme(!) Granietstraatbewoner vond dat écht niet kunnen. De hele straat gaat al jaren gebukt onder dat slaapverwekkende loonslaafgrijs en dan die werkloze flamboyante bon vivant van een Kurzweg zijn dak lekker groen verven zeker. Zo gaan we in Nederland niet met elkaar om met z’n allen! Iedereen voor een dubbeltje geboren, iedereen voor een dubbeltje dood. Gelijke monniken, egalitaire kappen, etc. Gewoon van die dingen waardoor Nederland dankzij de sociaaldemocratie al eeuwen zo lekker in z’n eigen kracht staat.
De anonieme(!) straatbewoner is toen naar de gemeente gestapt om te klagen. In Nederland kan dat, anoniem klagen over de kleur van een dak in de straat. Het was dus niet zo dat de gemeente de anonieme klager keihard uitlachte en het gemeentehuis weer uittrapte, nee, de gemeente maakte er een serieuze zaak van.
Zo serieus dat de Osse wethouder van Dakkleuren en Gelijkheidsdwang een hoogspersoonlijk “NJET!” aan rebel Kurzweg kwam overhandigen.
Alleen Kurzweg had niet bepaald zin zijn werkloze dag wéér te offeren aan het schilderen van zijn dak. Ten eerste vond hij het zelf wél mooi groen en ten tweede was het handiger maar sneller om het dak te bedekken met plastic van een wel poepsaaie grijstint.
Wat natuurlijk ook niet mocht. “NJET!”, zei de wethouder van Dakkleuren weer. “Je dak met plastic bedekken mag ook niet.”
Logisch. Straks gaan ze in Nederland allemaal hun dak met plastic bedekken. En voor één zo’n Kurzweg gaan ze daar in de Duma van Oss echt geen uitzondering maken. Want we zeiden het al: gelijke monnikken etc.
Nu is er inmiddels een nieuwe welstandswet in Oss aangenomen (dit uiteraard na de nodige informatieperiodes, intekenprocedures, evaluatiecommissies, onderzoekscommissies en Europese aanbestedingen door externe adviseurs), maar ook onder deze nieuwe welstandswet mag een Ossenaar onder geen beding zijn dak groen verven.
Daarom krijgt meneer Kurzweg, de Osse radicaal die maar blijft weigeren zich te schikken aan de geestdodende regels van een “welstandscommissie” (dat zijn meestal gesjeesde architecten, CDA, PvdA of D66-lid, die voor u en anderen menen te mogen bepalen wat mooi en wat lelijk is) nu een boete.
6000 euro moet meneer Kurzweg ophoesten. Voor het begaan van de misdaad: dak van eigen huis in een ongewenste kleur schilderen.
Maar meneer Kurzweg is werkloos. Meneer Kurzweg kan die 6000 euro natuurlijk niet ophoesten. Jammer dan voor meneer Kurzweg. In de ziel- en smaakloze ambtenarendictatuur democratie Nederland worden dissidenten nou eenmaal keihard aangepakt (in tegenstelling tot mensen die kinderen doodrijden en vervolgens doorrijden). Wie niet horen wil moet maar voelen. Met je eigen smaak. En je staatsondermijnende, subversieve buiten-de-paden-lopen-mentaliteit.
Eigenlijk mag meneer Kurzweg nóg van geluk spreken. Hij had in plaats van werkloos ook ZZP’er kunnen zijn. Dan had hij én 6000 euro zelfdenkboete moeten betalen én 7000 euro succes- en vrijheidshaatboete, met eventueel een verplicht pensioen op de koop toe.
En zo ging er weer een dag voorbij in de voortvarende democratie Nederland in het algemeen en het pittoreske plaatsje Oss in het bijzonder.
Dag Oss. Dag meneer Kurzweg. Dag huis. Dag groen dak.
Dag vrijheid.
