Hopelijk stemt het Amerikaanse congres niet in met een vergeldingsactie tegen het regime in Syrië, omdat militaire middelen nu eenmaal tekortschieten om het oorlogsgeweld de wereld uit te bannen. Daarvoor zal de strijd om de macht doorbroken moeten worden, zowel nationaal als internationaal. En dát nu is geen utopie, maar zeer wel mogelijk, omdat die machtsstrijd blijk geeft van verouderd denken over ‘hét’ leven. Zo langzamerhand wordt namelijk duidelijk dat dit in wezen niet wordt gekenmerkt door de behoefte aan strijd, waar het partijpolitieke bestel de weerslag van is, maar door de drang tot gezamenlijk overleven, waar het VN- of vredesideaal symbool voor staat.
Voor het te gelde maken van deze universele overlevingsdrang wordt het tijd dat wij, als mensheid, onze energie niet langer steken in het ontwikkelen van oorlogstuig maar in het ontwikkelen van de VN tot een mondiaal beleidsorgaan met bovennationale bevoegdheden. Daarvoor zal onze volkerenorganisatie fundamenteel hervormd moeten worden, waarbij gedacht moet worden aan de opheffing van de ondemocratische (vetorecht) Veiligheidsraad, met de gelijktijdige overheveling van zijn primaire verantwoordelijkheid, de handhaving van de internationale vrede en veiligheid, naar de Algemene Vergadering. Deze kan zich daardoor ontwikkelen van een ongeloofwaardig mondiaal praatcollege tot een betrouwbaar mondiaal daadcollege. Een gezaghebbend wereldforum, dat op basis van onze fenomenale know how op elk terrein en de alom onderschreven mensenrechten een beleid van de grond weet te tillen waarmee de wereldproblemen en het daarmee gepaard gaande onrecht, adequaat en duurzaam bestreden kunnen worden.
Voor deze broodnodige reorganisatie van onze volkerenorganisatie zal het VN-Handvest grondig herzien moeten worden. Artikel 109 opent hiertoe uitdrukkelijk de mogelijkheid, doordat het spreekt over een algemene conferentie van lidstaten met als doel de herziening van het Handvest. Het initiatief daartoe is helaas niet te verwachten van de daarvoor bevoegde instantie; de politiek. Begrijpelijk, omdat onze dames en heren politici daarmee het heft uit handen zullen geven en zichzelf overbodig zullen maken. Die opofferingsgezindheid mag je van hen niet verlangen, hoe wenselijk die ook is in het licht van de creatie van de ware democratie van Power to the People.
