Het is al vroeg druk op de rechtbank Amsterdam. Opgewonden pubers en hongerige journalisten verzamelen rond kwart voor negen ‘s ochtends voor de deur van de Stheemanzaal, het theater waar de rechtbank over een kwartier de strafzaak tegen Badr Hari af zal trappen. De verdachte vechter zit verderop aan een tafeltje met zijn advocaten. “Daar zit-ie, kijk dan!” fluistert een jongen zijn vrienden toe. Ze steken hun duim naar hem op. Hari reageert met een brede lach. “Straks een foto?” gebaren ze. Hari knikt. Straks een foto.
“Er heerst een boel gekte rondom deze zaak,” analyseert een woordvoerder van het openbaar ministerie. “Waarom weet ik niet, maar er is blijkbaar veel om deze man te doen. Er is geen enkel leeg stoeltje meer over, ook op de publieke tribune is het proppen.”
Om vijf over negen zit iedereen op zijn plek. Officier van justitie Maaike Bienfait neemt het woord en somt de negen strafbare feiten op waarvan Hari wordt verdacht. Achtmaal (zware) mishandeling, eenmaal een verkeersovertreding. Dan volgen verontrustende woorden. Journalisten van het televisieprogramma Reporter hebben de hand weten te leggen op een groot deel van het 2800 pagina’s tellende strafdossier en in de uitzending van 26 september is zelfs mogelijk nieuw bewijs in de Sensation-zaak naar voren gekomen. Bewijs dat onbekend was bij de betrokken partijen en nader onderzocht moet worden.
En dus wordt de geruchtmakende mishandeling van Koen Everink tijdens dancefeest Sensation aangehouden. Bénédicte Ficq, raadsvrouw van Hari, dringt er op aan om het slachtoffer op later moment alsnog ter zitting te horen. Everink zou in eerste instantie namelijk ondervraagd kunnen worden door de verdediging, maar wegens gevaar voor zijn gezondheid en mogelijke hertraumatisering is hij niet verplicht te verschijnen. Ficq: “Misschien is hij hier later wel toe in staat.”
Volgens Marnix van der Werf, eveneens advocaat van Hari, zag Everink vooral op tegen de hoeveelheid pers en de mogelijke aanwezigheid van medestanders van Hari. “Om deze confrontatie te vermijden zou hij achter gesloten deuren bevraagd kunnen worden. Daarbij heeft Badr Hari zich bereid getoond de zaal te verlaten als Everink op die manier toch gehoord kan worden.”
De rechter ziet echter niet het belang van de ondervraging. Everink mag thuis blijven.
Dan wordt de zitting binnen een halfuur driemaal geschorst. De rechtbank moet zich beraden over nieuwe onderzoekseisen betreffende de mishandeling tijdens Sensation. Bepaald wordt dat er zes getuigen (opnieuw) ondervraagd mogen worden, het liefst vandaag nog. Ficq verlaat na de lunch de rechtszaal om ze op te sporen en te spreken.
Ondertussen heeft Badr Hari verklaard niets te willen verklaren op zitting. “Al het nieuws over mij ligt op straat en het klopt vaak niet eens. Ik heb de afgelopen tijd zoveel berichten over mezelf gelezen die niet waar zijn. Sommige media verzinnen gewoon maar wat. Ik kan het niet opbrengen om de mensen die over mij schrijven nog meer te voeden of ze überhaupt een kans te geven om mij te zien uitglijden.”
De voorzitter van de rechtbank probeerde Hari nog op andere gedachten te brengen. “Ik heb het idee dat de ene helft van het land vóór u is en de andere helft tegen u. Misschien dat u juist voor uw fans wel iets kunt zeggen?”
Hari: “Als hier geen pers aanwezig was had ik u zeker te woord gestaan, maar nu kies ik ervoor niets te zeggen.”
Rechter: “De aanwezigheid van media hoort nu eenmaal bij de Nederlandse rechtspleging, dat moeten we niet veranderen.”
De andere acht feiten worden na de lunch door de rechtbank behandeld. Eerst wordt er driekwartier gepauzeerd en dus is er tijd om een broodje te eten. Op vijftig meter van de rechtbank zit een broodjeszaak waar Hari met zijn advocaten naartoe loopt. Tijdens de korte wandeling wurmt een vrouw van eind twintig zich naast de vechter. “Jij gaat je straf wel krijgen, in Nederland moet je gewoon de gevangenis in voor mishandeling, wacht jij maar jongen, je gaat het zien” klinkt het fel. Hari kijkt de vrouw met samengeknepen ogen aan: “Ben je klaar?”
“Je kan niet zomaar iemand verrot schoppen, meneer Badr Hari,” vervolgt ze op aangezet verongelijkte toon.
“Heb jij soms ook strafrecht gestudeerd?” countert Hari. De vrouw lacht smalend en loopt dan weg.
Weer terug op de rechtbank kijkt Ficq vrolijk verbaasd haar cliënt aan. In zijn handen houdt Hari een handvol chocolaatjes, meegenomen uit de broodjeszaak. Voor mevrouw Ficq. “Ooh, voor mij?” gilt ze verrast. Hari knikt. Ze lopen samen lachend de Stheemanzaal binnen.
Over vijf minuten zal Ficq vertrekken om de zes getuigen op te zoeken.
In de middag leest de rechtbank diverse verklaringen uit het dikke strafdossier voor. Hari zou volgens de tenlastelegging het Amsterdamse uitgaansleven hebben geterroriseerd: zware mishandelingen in de Jimmy Woo, Club Air, Cooldown Café en Club Blinq. Ook zou hij zijn ex-vriendin geschopt en geslagen hebben en heeft hij alles in haar huis totaal gemolesteerd. Maar ze wilde liever geen aangifte doen. Net als de slachtoffers van bijvoorbeeld Club Blinq en het Cooldown Café.
Uit één van de vele verklaringen bleek dat Hari vijfduizend euro aan het slachtoffer van de zware mishandeling van club Blinq gaf. bij de politie zei Hari hierover: “Dat was om van de geruchten af te komen, niet omdat ik hem heb geslagen.”
Als laatste strafbare feit wordt een aanrijding op de Albert Cuypstraat genoemd. Hari zou iemand hebben aangereden met zijn auto, terwijl hij daar niet eens mocht rijden. Het slachtoffer heeft een jaar met krukken gelopen, lijdt nog altijd pijn en is voor twintig procent blijvend invalide.
De zitting wordt geschorst. Morgen wordt de stand van zaken in de Sensation-zaak beoordeeld en maandag wordt de eis van het openbaar ministerie verwacht. De verdediging krijgt vervolgens de gelegenheid uitvoerig te bepleiten waarom Hari niet schuldig is, of waarschijnlijker: waarom het openbaar ministerie niet-ontvankelijk moet worden verklaard.
De Stheemanzaal stroomt leeg, net als de publieke tribune.
De fans mogen eindelijk met hun held op de foto.
