De herfstvakantie was er een die zich voornamelijk buiten de Tilburgse stadsgrenzen afspeelde. Een ouderloos huis klonk wat aantrekkelijk dan vier muren en een starend plafond. De doordeweekse dagen werden gevuld met theoretisch schoolwerk en een aardige poging tot professioneel bankhangen. Het daarop volgende weekend met techno en andere fijne herrie in de Amsterdamse feestschuren en YUHYEAH-geroep voelden als een broodnodige plasbeurt. Maar dan is het weer tijd om naar huis te gaan.
Waar de avond verwachtingloos begon, werd aan het einde achter geniaal een vinkje gezet. Een zeldzame gebeurtenis de laatste maanden. De volgende nacht maakte duidelijk dat je niet naar Berlijn hoeft om de niet-bijbelse versie van de hemel te bezoeken. Na twee etmalen met zo’n zeven ochtenduren aan slaap, voelt het IKEA-matras als een oase van donsveertjes. Vijf minuten later begint het Paduaplein aan een charmeoffensief.
Dagen waar de enige buitenhuiselijke activiteit een wandeling naar de supermarkt is, worden na anderhalve dag saai en eentonig. Elf slaapuren in zonlicht over twee etmalen dwingen dit kleine lichaam tot buigen en de bankrekening tot huilen van bloedtranen. Na tien dagen van afwezigheid maakt mijn met trainingsbroek beklede achterwerk weer contact met de lekkerste versie van de hemel op aarde. En de prijs van het pleintje om de hoek? Hoogstens één slaapuurtje. Soms maar ‘n halve.
Toen de hoofdstadse tram vrijdag stopte bij mijn toekomstige halte, begon er een onbewuste zoektocht. Een wandeling van vijfhonderd meter scheidt de derde woning in mijn leven met het verblijf van drie helden en hun comfortabele huiskamerbank. Een bank die garantie geeft op een nachtkusje van de Amsterdamse morgenzon. Daar kan alleen een nachtzoen Mila Kunis tegenop.
De weg leidt langs pleintjes, parkeerplaatsen en Madurodam-speeltuintjes. Geen Paduaplein. Wel serieuze kanshebbers. Nog vier maanden zal het Paduaplein mij uitnodigen. Samen met de twee vrienden die zijn verhalen vormgeven.
Bram Steenbeek woont aan het Tilburgse Paduaplein en daar gebeurt nogal wat. In Vanaf het Paduaplein houdt hij de gebeurtenissen bij.
