Proza van Mark

10-01-2014 14:01

Bart stapte over de drempel van de bakkerswinkel. Hij hoorde een belletje rinkelen. De bakker kwam uit de achterkamer en liep naar de balie.
“Goedemorgen. Wat kan ik voor je doen?” vroeg de bakker.
“Een witbrood alsjeblieft,” antwoordde Bart, terwijl hij het geld al uit zijn portemonnee haalde.
“Waarom?” De bakker keek hem aan alsof hij gek was.
“Hoezo waarom?” zei Bart verbaasd.
“Waarom wil je witbrood?” vroeg de bakker.
“Omdat ik dat lekker vind?”
“Dat is niet waar. Je moet speltbrood nemen. Dat is lekkerder. En veel gezonder.” De bakker draaide zich om en reikte met zijn hand naar een brood op de plank achter hem.
“Ik wil geen speltbrood,”
“Jammer dan. Witbrood krijg je niet.” De bakker haalde zijn schouders op. Hij legde een speltbrood op de toonbank.
Bart begon zich ongemakkelijk te voelen. “Waarom niet?” vroeg hij.
“Omdat dit een vrij land is, jongen. En daar eten we gezond.” De bakker pauzeerde even. “Dat is dan twee euro vijftig, alsjeblieft.”
Bart probeerde het een laatste keer: “Maar ik wil helemaal geen speltbrood.”
De bakker keek hem geërgerd aan. “Zeik niet zo. Onze voorvaderen zijn gestorven voor jouw vrijheid. Zodat jij ook heerlijk speltbrood kan kiezen. Of maisbrood of brood met van die gezonde zonnebloempitten. En dan doe jij dat, verdomme,” zei hij.
Verslagen gaf Bart een briefje van vijf aan de bakker en kreeg zijn wisselgeld terug. Hij stak het speltbrood onder zijn arm.
“Bedankt en nog een fijne dag,” riep de bakker met een glimlach. Bart liep naar de deur.
“Wacht!” riep de bakker. “Kun je even voor me langs de slager hiernaast gaan en drie van die vegetarische schnitzels voor me kopen. Ik kan de winkel niet alleen laten.”
De bakker hield een tientje in zijn hand. Vertwijfeld keek Bart hem aan.
“Kijk niet zo raar naar me. Ik vind ze ook niet te vreten. Maar het is een vrij land. En daar eten we gezond. Ik heb geen andere keus,” zei de bakker.
Bart nam het tientje aan en liep onder het gerinkel van het belletje weer naar buiten.

Mark Thiessen ziet soms dingen en schrijft daar Proza van Mark over.

Beeld: Shutterstock