Leven

Verhalen van escortgirl Charlotte: De weduwnaar van zeventig

31-01-2014 17:55

Charlotte* (22) studeert rechten en is highclass callgirl bij The Courtesan Club

Het is een koude en natte avond en behoorlijk verkleumd klop ik op de hotelkamerdeur van Albert. Het wordt onze eerste ontmoeting en ik ben een beetje zenuwachtig, niet in de laatste plaats omdat het leeftijdsverschil tussen ons wel erg groot is; mijn klant van vanavond is de 70 reeds gepasseerd. 

Een vriendelijk glimlachende, lange man met zilvergrijs haar opent de hotelkamerdeur. Hij helpt me galant uit mijn jas en de rode wijn staat al te ademen op de koffietafel. Terwijl Albert mijn jas ophangt kijk ik eens goed om me heen. De hotelkamer is oubollig ingericht, maar op de één of andere manier dragen de verschoten bloemetjes-gordijnen voor het raam en boven het hemelbed bij aan de knusse sfeer. De thermostaat op 22.5 graden doet de rest. 

De weduwnaar

Op kalme en vriendelijke toon vertelt Albert over zichzelf. Zo leer ik al gauw dat zijn vrouw tien jaar geleden overleden is, dat hij vader is van twee volwassen kinderen en dat hij het maar saai vindt om met pensioen te zijn. In het begin merk dat ik de neiging moet onderdrukken om hem met ‘u’ aan te spreken; zo’n formele adressering past niet bij onze ontmoeting. Maar het is even wennen om zo’n rijzige, oudere man direct te tutoyeren! Naarmate we langer in gesprek zijn verdwijnt deze tic. Bij intimiteit spelen uiterlijk of leeftijd geen rol, het gaat om een connectie, wederzijds respect en vertrouwen. En de vriendschappelijke behandeling en openheid tussen ons scheppen al gauw de klik die me het leeftijdsverschil doet vergeten.

Albert heeft speciaal voor de gelegenheid massageolie gekocht. ‘Massage olie intiem’, demonstreert hij het bijschrift op het flesje.Hij wil graag de tijd nemen voor massage, “want op mijn leeftijd duur de seks niet zo lang meer”, zegt hij zonder enig spoor van zelfmedelijden. “Maar nu eerst een lekkere hug!” Wanneer hij me knuffelt ruik ik aan zijn hals dat hij vlak voor mijn aankomst heeft gedoucht en zijn overhemd verspreidt de bloemige geur van wasverzachter. Hij is zo lang dat mijn hoofd maar reikt tot zijn borst, en dát op mijn 10 centimeter hooggehakte Prada’s.

‘Allemachtig, wat ben je een pláátje’

We delen een kus en ik begin te frutselen aan zijn overhemd. Hij glundert alleen maar als ik onhandig mijn jurkje over mijn hoofd trek omdat ik sta te wiebelen op mijn stiletto’s in het hoogpolige tapijt. Een zwart kanten jarretel-setje wordt zichtbaar en mijn niet meer zo jonge God verzucht: “Allemachtig, wat ben je een pláátje”, waarna hij mijn hand pakt en me een rondje voor hem laat draaien. 

We vrijen rustig en liefdevol maar ‘de daad’ zelf heeft zoals Albert al voorspelde niet zoveel om het lijf. Niet erg, vindt hij zelf, hij heeft hoe dan ook genoten. “Weet je wat het is…”, zegt hij terwijl ik me met mijn hoofd op zijn borst tegen hem aan vlei, “voor een weduwnaar op mijn leeftijd is dit de enige mogelijkheid die ik heb om af en toe nog de warmte van een vrouw te voelen…” Ik zou hier tegenin kunnen gaan maar ik weet dat hij een punt heeft. Dus ik zeg niets, geef hem een kus op zijn wang en ben blij dat ik er voor hem kan zijn.