Tiësto, Red Lights. Gaaf. Lekkere meiden in de videoclip. Hetero-norm en smalle marge hierin ook nog. Modern Talking. Foute muziek, nee echt. Dat kan echt niet. Dragostea Din Tei. Draagt die ene iets geels? Zingen ze vrolijk? Staan ze echt ook nog als klap op de vuurpijl op een vleugel van een vliegtuig? Inderdaad ja.
Heeft die ene van Modern Talking lang haar. Mag dat? Staat nu toch minimaal de doodstraf op toch? Take my hand for the night and your feelings will be right. Bad Boys Blue: let me fill your soul with all my dreams. Happy Station van Fun Fun. Italo Disco. Wat dacht u van California Dreamin’. Dikke en slanke meid. De dikke draagt een mooie jurk met daaronder prachtige waterdichte laarzen. (Nog voor de Dingetje-gloriedagen.) Haar incestvader, of was dat die ander, zingt met halflang haar: I got down on my knees and I pretend to pray. Je weet gewoon niet meer wie van de vier het lekkerst is.
Nee, dan Bruce – heeft iemand daar ooit seks mee gewild – die zijn zoontje op schoot neemt, zoals ook zijn vader bij hem deed, en treurig weemoedig, in een metalen godheid, laat zien hoe fucked up the USA is geworden of ook toen al was misschien. Ellendig ook dat ze niet meer schreef. Mary pregnant. A union card and a wedding coat als verjaardagscadeau – 19 jaar. Troost is in het beste geval wat je aan Dylan en consorten hebt. Je staat niet alleen met je ellende. Ze maken geen onderdeel uit van een bevrijdingsbeweging. Times They Are A-changin’. Tuurlijk, for worse that is. Ze leggen zich neer bij de status quo – niet die band, alhoewel die kan op dezelfde hoop – en zingen u en mij troost toe en vooral berusting. Nee, met The Stones geen revolutie, ook niet in Scheveningen.
Boy George, is dat nou een man of een vrouw; vragende pubers anno 1984 (nineteen eighty four; Eurythmics ook beter dan Europe: Final Countdown, ach ja). Hij – the Boy dus – durft make up te dragen. En jaren later een prostitué gevangen te houden, of iets dergelijks. Hello, Hello I’m Back Again. Glitterrock. Zo iemand gedraagt zich tijdens optredens ten minste als een pervert. Ja dan bots je met de maatschappij.
Jonathan King’s Everyone’s Gone To The Moon, op Youtube: ja je ziet Savile meteen ook. Wat een zieke mensen toch. Nee, dit zijn geen soldaten van de vrijheid. Luister naar Bruce, die stemt Obama en draagt spijkerbroek.
I love him, I love him, I love him and where he goes I’ll follow. Comment Ça Va. Rood, groen, blauw en geel. Waar zie je dat nog tegenwoordig. Ik heb een boot, een hele mooie splinternieuwe boot. Never Marry A Railraod Man. Holly Johnson en Freddie Mercury kregen in tegenstelling tot ons mietjes gewoon nog aids.
Wham! Wake me up, nee niet Avicii, Before You Go-Go. Ja Go-Go ja. Inderdaad; met kort broekje al klappend. Werken, nee party. Enjoy what you do. Revolutionairder dan Muse. Dictators verbieden eerder Wham Rap! dan welk lied van Nirvana dan ook. Zelfmoord-ellende, zichtbaar in elke videoclip. Het gaat geen enkele strijd aan terwijl het conformisme dagelijks aan kracht wint.
Staat Tsunami in de Top-40? Of een uitmuntende compositie van Showtek. Avicii durft in zijn clip een jong modelletje met een volwassen model – vrouwelijk uiteraard… – te laten slapen. Nou moe, wat gewaagd. Gaat daar het lied over. En Afrojack is ook al zo goed. Armin van Buuren, die is in Leiden zelfs geliefder dan Benno L. Giftige in-slaap-sukkel-wijsjes: allemaal.
You’re My Heart You’re My Soul that’s the only thing I really know. Let’s close this door and believe my burning heart. Let your body melt in mine. I’m living in my dreams. Afkomstig uit een onverdacht land.
Hair Hitler: let it fly in the breeze and get caught in the trees. Sixtees. Daarvoor en daarna: Heil Hitler.
I Won’t Let The Sun Go Down On Me. Meer nog Nik dan George & Elton, maar dat heeft u inmiddels wel door. Los Lobos vroeg het zich al af: Will The Wolf Survive. Reve – van dat andere artiestenwereldje – is al dood in ieder geval.
