Wanneer je denkt dat Wie is de Mol niet ingewikkelder kan worden, gebeuren er twee dingen die de enkel bizar te noemen zijn. Ten eerste is het format omgetoverd in een geheel nieuw programma: Wie is de Mol meets Expeditie Robinson.
Ten tweede is de meest verdachte mol gisteren met een rood scherm naar huis gegaan. Jan Willem, waarvan zo veel filmpjes, foto’s en ‘tips’ circuleerden, blijkt niet de mol te zijn. Ondanks het vertrek van Jan Willem, is de oplettende kijker geen steek verder gekomen. Echt ruimte om te mollen was er ook niet. In plaats van bloedstollende opdrachten, zaten de kandidaten een halve aflevering opgesloten op een onbewoond eiland. En als er iets is wat de kandidaten van Wie is de Mol? niet willen, dan is het meedoen aan Expeditie Robinson.
Waar de kandidaten in het begin nog kunnen genieten van het idyllische uitzicht op het eiland, verandert de sfeer snel. Het is ook wel een hele omschakeling: van elkaar dwarsbomen, naar een team vormen en samenwerken. Zonder samenwerking wordt het verblijf op het eiland wel héél zwaar en dus draagt netjes iedereen zijn steentje bij. Jan Willem probeert te vissen met een pan, Sofie en Susan sprokkelen wat hout, Tygo hangt de hangmatten op en probeert wat kokosnoten uit de boom te halen en Freek blijkt een master in het bouwen van hutten.
Of het een grote mollenactie is, of de groep niet gemaakt is voor het buitenleven, dat is om het even. Al snel oppert Sofie om het kostbare proviand aan te spreken. Waar de groep eerst nog vastberaden is om dat uit te stellen, zijn ze snel om als de eerste maagjes beginnen te knorren. Het is uiteindelijk Tygo die de knoop doorhakt dat er een schrale voorraad aangebroken zal worden ter waarde van 1500 euro. Een paar dure bananen, boontjes en lucifers.
Het is goed dat de kandidaten worden opgehaald voor een spelletje tussendoor, want de sfeer wordt steeds grimmiger. Het tempo is eruit en er is geen energie meer om te mollen. Tot er nieuwe energie wordt aangewakkerd met een opdracht waarbij een vrijstelling voor de finale gewonnen kan worden. Met het spel, vijf op een rij moeten de kandidaten elkaar wegspelen. De groep begint vrijwel direct met het wegspelen van Sofie en Jan Willem. “Het is niet persoonlijk hoor”, maar de twee liggen er wel als eerste uit. Volgens mij is het Susan die tijdens deze opdracht de meest vreemde zetten heeft gedaan. En als lachende derde kreeg ook zij geen vrijstelling voor de halve finale. Die heeft een mol immers toch niet nodig.
Die vrijstelling werd uiteindelijk gegund aan Freek, althans, als hij deze wist te behouden tot het einde van de aflevering. Waar hij ’s avonds nog vrolijk zelfbedachte liedjes zingt met Freek, is Jan Willem vastberaden om een dag later de klopjacht op hem te openen. Het is opnieuw een opdracht met portofoons, die op miraculeuze wijze wederom niet helemaal goed werken in de handen van Susan.
Freek daarentegen, die verdedigt zijn vrijstelling als een stroper. Vermomd met zijn hoedje en zijn Filipijnse uiterlijk weet hij te ontsnappen aan de ogen van de andere kandidaten. Wanneer je er even goed over nadenkt, is het toch vreemd dan Susan, die zo dichtbij was, geen vissershoed met cameraman heeft zien rennen. Op zich toch best een opvallende verschijning. Terwijl Freek lekker meeluistert met de portofoons van de anderen, maakt hij dankbaar gebruik van hun tips, aanwijzingen en Jan Willem die zich volledig laat afleiden door een straathond. Mission completed, Freek wint de opdracht.
Dankzij het winnen van de opdracht en een groen scherm, is het Freek die de eerste plek in de finale heeft veroverd. Als je het mij vraagt, worden de volgende twee plekken gevuld door Sofie en Susan. Zoals Tygo dat zo mooi zei, “een van die twee is de mol. Is het Soof niet, is het Suus. Is het Suus niet, is het Soof”. Het zijn ook mijn twee overgebleven mollen. Maar wie zal het weten. Wie weet is Freek wel de lachende derde.
