Het harde maar dromerige geluid van Könsförrädare

08-04-2014 17:01

“Könsförrädare is net als de vulkaan Eyjafjallajökull. Onmogelijk om uit te spreken, nog onmogelijker om te missen.” Een vulkaan die niet te missen is, dat is waar de Zweedse band Könsförrädare zichzelf mee vergelijkt. Maar bewijzen ze dat ook op hun debuutalbum Curse All Law?

De band, twee mannen, twee vrouwen, komt uit een klein dorpje in het noordwesten van Zweden. De naam heeft een bijzondere geschiedenis, en duidt als je dat weet meteen aan dat de band politiek betrokken is. Könsförrädare is het woord dat de Zweedse feministische ex-politica Tiina Rosenberg gebruikte voor vrouwen die het met mannen doen. Geslachtsverraders, noemt ze die vrouwen. De band nam dit woord als naam om het een positieve en beschaafde lading te geven. Hoe ze dat precies zien, legt de band helaas nergens uit.

Sombere vibe

Al sinds vrij jong speelt het gezelschap samen en heeft zo de tijd gehad om een eigen geluid te ontdekken. Dat doen ze redelijk, in de vorm van indiepop die in plaats van vrolijk dansbaar meer melancholisch en een tintje somber dansbaar is. Naast de gewone indiegitraren maakt de band ook gebruik van elektronische geluiden die een beetje klinken als computerspelletjes uit de jaren 80, maar dan precies op de tonen die de band ook gebruikt. Dat zorgt voor een speels element in de muziek, die de ietwat sombere vibe compenseert.

Het hele album is fijn en bevat eigenlijk geen liedjes die tergend irritant zijn of gaan vervelen. Maar zoals altijd zijn er nummers die eruit springen, zoals de singel Raging River, dat een catchy refrein heeft en daardoor blijft hangen. Het tweede refrein wordt extra vol ingezet met een setje strijkers, waarna er weer terug wordt gegaan naar een minimale bridge die weer rustig wordt opgebouwd. De combinatie catchy en een fijne opbouw maken dit nummer memorabel.

Rustpuntje

Ook het nummer daarna Death To Stories is een blijvertje, al is het geen typisch hitje. Het nummer begint een beetje punk, waarna ook hier terug wordt gegaan naar de strijkers. In sommige nummers, vooral Second Coming, zit af en toe een bewust valse klinkende noot. Dat maakt de band net even wat ruiger, en het staat ze goed. Met Removed, Included / Glass Mountains is er op Curse All Law ruimte voor wat rust. Dit nummer breekt het album netjes op en brengt een prima rustpunt in al het dansbare geweld.

Al met al zet Könsförrädare een net debuutalbum neer. Een eigen geluid is misschien wat overdreven, maar dertien in een dozijn zijn ze zeker niet. Dit kan nog best wel eens goed aan gaan slaan onder de indieliefhebbers.