Recensie

House of Cards: het keiharde politieke handwerk

09-09-2014 15:54

Voor alle ruim vijftien miljoen Nederlanders die nog niet naar Netflix kijken: het tweede seizoen van ‘House of Cards’ is verkrijgbaar op een stel glimmende schijven. Gefundenes Fressen voor alle politieke sceptici, verplicht kijkvoer voor de hele gedoogcoalitie. Zo wordt u in het pak genaaid. En schaf dan meteen het eerste seizoen aan, dat ook net uit is op dvd.

Vergeet de knusse koekje-bij-de-thee-politiek van ‘Borgen’, vergeet de goedkope Nederlandse rip-off die Dominique van der Heyde en haar ega schreven. ‘House of Cards’ biedt het keiharde politieke handwerk: blote vuisten, geen regels en pas stoppen wanneer de tegenstander bloed pist.

Liegen en bedriegen

In het eerste seizoen zagen we hoe Frank Underwood (Kevin Spacey) het vice-presidentschap door de neus werd geboord. Zijn wraak was zoet. Samen met zijn al even ambitieuze vrouw Claire (Robin Wright) loog, manipuleerde en bedroog hij zich alsnog een weg naar deze toppositie.

In het tweede seizoen reikt Frank naar het allerhoogste. Als de Amerikaanse president moet aftreden of iets overkomt, volgt de vice-president hem zonder tussentijdse verkiezingen op. Een regel die speciaal voor Underwood in de grondwet lijkt te zijn gezet.

De vrouw die Frank in het eerste seizoen nog durfde te tarten, zijn minnares en journaliste Zoe Barnes belandt aan het begin van deel twee letterlijk op een zijspoor. De tegenstand komt dit keer van zakenman en presidentieel adviseur Raymond Tusk en zijn lobbyist Remy Denton. Die lijken via een schimmige financiƫle constructie met Chinees geld de president volledig in de tang te hebben. Maar dan kennen ze Frank nog niet.

Cynische volzinnen

‘House of Cards’ is een serie over macht in de beste traditie van Shakespeare. Spacey spuugt zijn cynische volzinnen met ijskoude blik in de camera. Wright is een meedogenloze Lady McBeth die moeiteloos vrienden en geliefden opoffert voor het eigen doel. Alleen wanneer ze op het slagveld de onherstelbare schade aanschouwt, voelt ze soms een moment van wroeging. Om vervolgens gehard weer verder te gaan.

De kracht van ‘House of Cards’ zit ‘m in de verbeelding van het politiek bedrijf als hyperrealistisch theater. In gestileerde totaalshots vuren de amorele personages hun snedige mitrailleurdialogen op elkaar af. De machinaties van het politieke bedrijf zorgen voor de spanning. Hoe zal het Underwood nu weer lukken om draaiend aan de knoppen van de macht zijn zin door te drijven. De relatie tussen Frank en Claire geeft de serie gravitas. Liefde bestaat niet, wel totale loyaliteit en opoffering. Na het zien van ‘House of Cards’ lijken de Clintons zowaar een reuze beminnelijk echtpaar.

Dvd: House of Cards, seizoen 2. Met: Kevin Spacey, Robin Wright.