“Beste redactie van ThePostOnline,
Mijn naam is Nomen Nescio en ik heb ooit een artikel ingezonden met de naam: ‘Titel van het artikel in kwestie’. Dit is ook bij jullie gepubliceerd.Ik weet dat het tegen jullie beleid is om eenmaal geplaatste artikelen te verwijderen van de site, maar toch wil ik vragen of jullie dat artikel van mij van de site willen verwijderen.
Het artikel was geschreven vanuit een soort irritatie met als resultaat een zeer pover betoog over het Een en Ander. Dat vind ik nog steeds, maar in dat artikel heb ik gewoon een paar blunders gemaakt. Argumenten zijn niet goed uitgewerkt, er zitten taalfouten in en het is ook nog eens ronduit beledigend voor sommige mensen.
Inmiddels schaam ik mij best wel voor de tekst, temeer omdat ik door de zwakke beredenering van het artikel lezers de kans heb gegeven om mij finaal de grond in te stampen en retorisch uit te kleden. Als jullie willen dan kunnen jullie de reacties lezen onder het artikel om te zien hoe er uiteindelijk echt niets van mij overblijft.
Ik begrijp het als jullie standpunt is: eigen schuld, dikke bult. Had je maar beter moeten nadenken. Maar ik studeer journalistiek. Als ik later ga solliciteren en de werkgever in kwestie gaat mij googelen, dan denk ik dat ik door dat artikel niet geloofwaardig overkom. Als je mijn naam googelt dan is het eerder genoemde artikel het eerste wat je ziet, dus je kan er niet echt om heen.
Dus: ik schaam mij voor het artikel, het is slecht geschreven, ik ben bang dat het misschien negatieve gevolgen kan hebben voor bijvoorbeeld sollicitaties en ik ben zelfs een keer via Twitter erop gewezen hoe slecht het artikel was (dat was vervelend omdat ik buiten het medium ThePostOnline werd aangesproken).
Mijn nederige verzoek luidt dan ook: willen jullie alsjeblieft dat artikel verwijderen? Ik begrijp dat het tegen het beleid is, maar het is gewoon geen fijn gevoel om iets online te hebben waar je niet meer achter staat (de manier van aanpak, niet de stelling). Ik hoop dat jullie de situatie begrijpen. Ik hoor het wel, dank.
Hartelijke groet,
Nomen Nescio.”
Beste Nomen Nescio,
Je studeert journalistiek. Je wilt dus later journalist worden. Maar, als je gaat solliciteren als journalist wil je niet dat mensen je publicaties terugvinden in Google?
Vreemd: een journalist die wel wil publiceren maar liever niet heeft dat anderen die publicaties ook kunnen vinden en lezen.
Weet je echt heel zeker dat je later journalist wilt worden? En niet, bijvoorbeeld, ambtenaar, leraar op het hbo of iets anders extreem middelmatig waarvoor je inderdaad niet hoeft te denken en waarvoor je geen mening hoeft te hebben maar waarbij je leven wel lekker veilig en makkelijk blijft?
Denk er nog maar eens goed over jongeling. Je zegt namelijk zelf dat je je ‘nog steeds irriteert’ aan het onderwerp in kwestie. Een goede journalist zou niet alleen blij zijn dat hij over dergelijke, irriterende, kwestie wat heeft gepubliceerd maar zou zich tevens vol inzetten nog veel meer over deze kwestie te publiceren. Net zo lang tot het hem zelf niet meer irriteert maar de ander. Dat heet: de vinger op de gevoelige plek leggen (en doordrukken).
Inderdaad, daar maak je geen vrienden mee. Laat staan dat werkgevers en andere aanbieders van een middelmatig bestaan er blij van worden. En nog erger: mensen gaan je er, buiten je medium van publicatie om, persoonlijk op aanspreken. Als dit op social media gebeurt is dat meestal niet zachtzinnig.
Je bent dan ook journalist. Die hebben geen vrienden. Alleen vijanden. En terecht. Iemand moet op die gevoelige plek drukken, is het niet?
Ondertussen verwijderen wij de publicatie niet. Want zoals je zegt: het is niet ons beleid om reeds geplaatste artikelen te verwijderen. Al helemaal niet omdat mensen die willen gaan solliciteren ineens in paniek raken omdat hun eigen naam vindbaar is. Welkom op het internet en in de 21ste eeuw.
Succes!
