Ondanks dat de echte kou Nederland nog niet heeft weten te bereiken, ben ik goed voorbereid. Niet door een nieuwe muts te kopen of om mijn lange ondergoed uit de kast te trekken, maar door een jaarlijks ritueel nu al op orde te hebben. Het zal dan pas in januari zijn, maar de dagen dat je liever binnen blijft komen er aan. Evenals de dagen dat het een beloning is om thuis te komen na een dag door weer en wind naar werk of voetbal te zijn gegaan.
Ik sla rond deze tijd namelijk zoveel mogelijk documentaires in. Helemaal voor de paar dagen na oud en nieuw, want het is voor mij als DJ naast Koninginnedag de drukste nacht van het jaar. Vier of vijf optredens gaat niemand in de koude kleren zitten, dus enig herstel is vereist. En dat is precies waar de documentaires de hoek om komen kijken.
Op 1 januari installeer ik mezelf op de bank en de marathon kan beginnen. En ondanks dat ik het meesterwerkje van Dave Grohl wel vaak genoeg gezien heb mag hij ook dit jaar niet ontbreken. Ik heb het over Sun City. Een documentaire over de legendarische studio die het digitale tijdperk niet kon bijbenen en een stille dood is gestorven. Centraal in de film staat de Neve console (mixer) die leek te verhuizen naar een museum, totdat Grohl daar een stokje voor stak. Hij vond het maar raar dat een tafel die zoveel klassieke albums afgeleverd heeft, ging verfstoffen achter glas zonder dat er verder nog iets mee gedaan werd.
Een terechte mening, en bovendien een gefundeerde. Want op deze console werd Nevermind van Nirvana opgenomen, waar Grohl de drummer van was. In de documentaire wordt voor de audio leek haarfijn uitgelegd wat de taak van de console is, de geschiedenis die er mee gemaakt is en waarom het een monument is. Zonder verder al te veel teasers te geven, het verhaal loopt het goed af. Grohl koopt de Neve, brengt hem naar zijn eigen studio en blijft er mee opnemen.
Dat heeft me aan het denken gezet. Wat nou als ik de bankrekening van Grohl zou hebben, wat zou ik dan kopen? Los van dat ik natuurlijk een bepaalde voorkeur heb, moet er toch aardig wat geschiedenis te koop zijn? En dat is er ook.
Om te beginnen met de SSL 9080J uit Electric Ladyland. Inderdaad de studio die ooit opgericht is om Jimmy Hendrix een plaats te kunnen bieden waar hij ongelimiteerd kon schrijven. En drugs kon gebruiken. Misschien zit er ergens in een van de kanalen een restje Purple Haze wat de historische waarde natuurlijk alleen maar vergroot. Het lijstje met albums die op deze tafel gemaakt zijn is te lang voor deze column, maar mijn interesse is gewekt. Ik moet eerlijk zeggen dat ik nooit een SSL man ben geweest, ik prefereer API of Neve modules, maar het feit dat Voodoo van D’Angelo op deze tafel het licht heeft gezien is meer dan genoeg reden om meteen mijn Grohl-creditcard te trekken.
Ik weet als zuinige Hollander echter dat je niet meteen in het diepe moet springen, maar eerst vergelijkend warenonderzoek moet doen. Daarom kijk ik verder en kom ik een Quad Eight Pacifica tegen. Ik moet eerlijk zeggen dat ik nog nooit met het merk gewerkt heb, de technische details van dit 24 kanaals monster liegen er niet om. Dit beestje uit 1970 is van origine een console die voor filmmuziek gebruikt werd, maar het grootste wapenfeit uit haar geschiedenis is dat The Wall van Pink Floyd op haar is opgenomen.
Ondanks dat ik niet echt een Floyd fan ben maar dit niet ongenoemd blijven, maar ik denk niet dat dit het geluid is waar ik naar op zoek ben, want mijn oog is gevallen op een bijzondere API. Een 32 kanaals console uit 1973 met de kenmerkende API eq’s en pre-amps. De eerste eigenaar van dit monster waren de Doobie Brothers die hem echter van de hand deden. De tafel werd verkocht aan de White Room Studio’s in Detroit waar hij lang gestaan heeft en onder handen werd genomen door The Smashing Pumpkins, Kidd Rock en Prince die er een aantal albums op maakte.
Inpakken en wegwezen dus? Nee, want er is één console die er bovenuit springt. Niet alleen doordat het een Neve 8068 is, maar vooral door haar vorige eigenaar. Dit is namelijk de tafel waar Herbie Hancock jarenlang op gewerkt heeft. Niet alleen is dit de tafel waar al zijn producties op gemixt zijn, maar vooral de console waarmee hij zijn ultieme meesterwerk heeft gemaakt. Future Shock is door deze tafel geboren. Voordat de Neve in het bezit van Hancock kwam, stond ze in Parijs in de Family Studio’s en was ze verantwoordelijk voor bijvoorbeeld For Those About To Rock van ACDC. Maar het feit dat herbie Hancock hier jarenlang boven heeft gehangen maakt het duidelijk dat ik weet wat ik wil. Nu alleen nog net als Dave Grohl 30 miljoen platen verkopen.
Beeld: Trailer Sun City
