De Correspondent kan niet kapot

18-06-2015 11:59

Der Prozess. Kent u dat boek? Het gaat over een man die, zonder dat hem ooit de aanklacht is verteld, wordt gearresteerd en vervolgd. Hij moet het opnemen tegen een machinerie met oneindig diepe zakken en onbeperkte tijd. Hoofdpersoon Josef K. is vanaf het begin de onderliggende partij en hij zal ten onder gaan.

Beklemmend en angstaanjagend

Belangrijk ook, is de vaststelling dat de onbekende macht die hem op de korrel heeft, zelf niet kapot kan. Wellicht dat één van de agenten die hem arresteert overlijdt, maar de macht die de agent diende, zal daarmee niet verdwijnen. Het is een naamloos en onsterfelijk netwerk dat zijn leden vervangt als de Hydra van Lerna zijn koppen. Het lijkt alleen maar groter te worden.

‘Geld verdienen uit andere bronnen dan de door hen gezalfde is volgens de Correspondent ‘bloedgeld’. Daarvan houden zij zich verre. Het bloeden van de Hydra wordt gestelpt door goed geld, geld van mensen met de juiste mening’

Het is beklemmend, angstaanjagend en moedeloos makend. Misschien daarom dat K. uiteindelijk door messteken in zijn hart wordt omgebracht door handlangers van een systeem dat hem nooit heeft verteld waarom hij dood moet.

De juiste meningen

De Correspondent. Kent u die website? Hier staan schrijfsels die, zonder dat ons ooit verteld is waarom, onbetwistbaar goed zijn. De scribenten produceren de juiste meningen, baden in goede kennis en zijn nauw verweven met andere mensen die meningen graag verwarren met moraliteit. Het goede vinden, is het goede zijn.

Daar kunt u het wel tegen opnemen maar dan plaatst u zich aan de verkeerde kant van de moraal. Ostracismen zijn het risico van waarheidsspreken, zou een Franse filosoof zeggen. Een filosoof, overigens, die bij de Correspondent genoemd zou worden met naam, toenaam en uitgebreid citaat.

Diepe zakken

Ook als lezers en leden zich afkeren, ook als genadeloos coherente kritiek een kop afhakt, ook dan gaat er niets wezenlijks kapot. Dat heeft alles te maken met de verwevenheid van juiste mening en goede mensen. Ze vinden elkaar in diepe zakken.

Daarom heeft het de Stichting Democratie en Media ooit behaagd de Correspondent bijna een half miljoen euro toe te schuiven. Onder andere om de meningenmachine ‘tegen winstmaximalisatie te beschermen’, want dat is immoreel. Het maakt niet uit wat je produceert, als je maar het juiste produceert, begrijpt u?

Nog eens honderdduizend euro

Geld verdienen uit andere bronnen dan de door hen gezalfde is volgens de Correspondent ‘bloedgeld’. Daarvan houden zij zich verre. Het bloeden van de Hydra wordt gestelpt door goed geld, geld van mensen met de juiste mening. Daarom mag de Correspondent zich verheugen, zo ging gisteren ineens over het ondergrondse netwerk van Twitter, in nog eens honderdduizend euro. Dat was al langer geleden bekend gemaakt, maar werd niet opgepikt. Een Stimuleringsfonds voor Persinnovatie is de gelukkige schenker.

De Correspondent gaat reaguurders met die steun dossiers laten aanleggen. En dat is goed. Maar dat is niet innovatief, want zelfs op gare wordpressblogs kunnen reaguurders dikwijls eigen artikelen insturen of zelfs publiceren. Die stukken zijn onder hun naam gerubriceerd te vinden. Maar alleen de juiste mening is dossierkennis, dat moet u goed begrijpen.

We hoeven u niet te vertellen waarom.