We spoelen eventjes naar voren, naar de volgende ontmoeting van de Europese Raad in Brussel. De Europese regeringsleiders zijn net aangeschoven en de deuren zijn dicht. Voorzitter Donald Tusk neemt het woord.
Tusk: “Wat fijn dat jullie er allemaal zijn. We hebben een ingelast agendapunt. Het woord is aan Mark.”
Rutte: “Dank je wel, Donald. Ja, misschien hebben jullie het al meegekregen maar we hadden pas in Nederland een referendum over het associatieverdrag met Oekraïne.”
Cameron: “Oh ja, het associatieverdrag, hoe staat het daar nu eigenlijk mee? We waren daar allemaal erg enthousiast over. Is de ratificatie nu eindelijk rond?”
Rutte: “Eh… De Nederlandse bevolking heeft erover gestemd en een meerderheid is tegen.”
Hollande: “Wat nu?”
Rutte: “Nou ja, het is een raadgevend referendum dus we hoeven het nee niet op te volgen, maar er komen verkiezingen aan en dus heb ik gezegd dat we het verdrag niet kunnen ratificeren.”
Merkel: “Mooie boel is dat. We waren het eens dat dit een goed verdrag was. Daar hebben we uitgebreid over gesproken. Tweederde van de Nederlanders kwam niet opdagen, begrijp ik. En dan ga jij die minderheid van tegenstanders volgen terwijl je dat wettelijk niet eens hoeft?”
Rutte: “Dat heb ik wel beloofd ja.”
Merkel: “Kijk Mark, we hebben belangrijkere zaken aan ons hoofd: de vluchtelingencrisis, Schengen, de euro en de Brexit. Dat verdrag moet er gewoon komen.”
Tusk: “Ik kijk rond en zie dat er consensus is dat dit een goed verdrag is en dat we Oekraïne niet in de steek kunnen laten.”
Rutte: “Ik kan niet naar huis als ik akkoord ga met dit verdrag.”
Merkel: “Toen de Denen het verdrag van Maastricht afwezen, kwam er een vage verklaring over uitzonderingen voor de Denen en toen konden we verder. Ik wil nu weer zo’n verklaring. Dat Nederland niet meedoet of dat Oekraïne geen lid van de EU wordt. Zoiets.”
Tusk: “Is iemand tegen het voorstel van Angela?” (kijkt rond) “Aangenomen. Er komt een symbolische verklaring waarmee Mark naar huis kan en waarmee het verdrag door kan gaan.”
Merkel: “Kunnen we nu weer verder met de echt belangrijke zaken?”
Dit jaar doet Chris Aalberts onder de titel Bruslog – Brusselse logica – verslag van Europese politiek in Brussel, in Den Haag en in het land. Chris is momenteel op zoek naar Nederlanders in Brussel.
