“Turkije fungeert als veilige plek voor mensen die aan oorlog trachten te ontkomen, volkeren die al eeuwen worden onderdrukt en vernietiging vrezen. Vandaag de dag brengen we enige humanitaire verbetering in meer dan 140 landen op vijf continenten. Feit: Turkije is een van de meeste gulle landen, het besteedt een groter deel van het BNP aan humanitaire hulp dan enig ander land.
Waar Turkije zich in onderscheidt is onze vastberadenheid om een werkelijk verschil te maken in gebieden en mensen hun leven te veranderen inplaats van het uitvoeren van geheime agenda’s, het kunnen vertonen van gelikte statistieken of mensen in nood op neerbuigende wijze behandelen.
De reactie van Turkije op de humanitaire crisis in Syrië is een ander succesverhaal. Dankzij ons open-deur-beleid voor Syrische vluchtelingen in 2011 bieden we nu plaats aan bijna drie miljoen Syrische burgers van diverse etnische, religieuze of sektarische achtergrond. In de afgelopen vijf jaar heeft Turkije 10 miljard dollar besteed aan gratis gezondheidszorg, onderwijs en woonruimte voor Syrische vluchtelingen. In een tijd waarin de internationale gemeenschap faalde de Syrische burgers – 600.000 die hun leven verloren in de burgeroorlog, 13 miljoen uit hun huis gejaagd en op de vlucht – was Turkije aan het lot overgelaten om samen met de andere buurlanden van Syrië de consequenties van het Syrische conflict te accepteren. Nu de Syrische burgeroorlog het zesde jaar in gaat roepen wij de wereld op om met een mechanisme te komen waarmee de last eerlijk kan worden verdeeld.
Om illegale immigratie onder controle te houden moeten Europa en Turkije samenwerken om tot legale mechanismen te kunnen komen, zoals de Turkije-deal van maart 2016 waardoor Syrische vluchtelingen legaal kunnen worden herplaatst.”
Omdat het eerste ‘humanitarian summit‘ plaatsvindt in Istanbul doen alle Europese leiders, en de Europese traditionele media, alsof de Turkse president Recep Tayyip Erdoğan uitsluitend het beste voorheeft met Europa en vluchtelingen maar verder een hele aardige, gevoelige, zelden iemand onderdrukkende democraat zonder geheime agenda is. Want vluchtelingen, dus liever geen kritiek.
The Guardian, het Britse kwaliteitsblad, drukt de beslist niet propagandistische speech van Erdogan dan ook zonder ook maar één kritische noot integraal af.
