Soms, heel soms, kom je iets tegen dat je afwisselend schaterlachend van je stoel doet rollen en huilhikkend in een hoekje doet belanden danwel in je kroeldoek doet bijten van verontwaardiging. Zo knalde ik vandaag met m’n snufferd recht op een verbijsterende opinie ingezonden door een tweetal ‘professionele debaters’ genaamd Adrienne en Floris (ik had nooit van ze gehoord, maar zal geen naamgrappen maken, ik beloof het).
Omdat niemand anders het kennelijk doet zal ik mezelf losrukken van mijn kenmilfologische studies om jullie deelgenoot te maken van de afgestoken klaagzang op debatkwetsuren en het bijbehorende pleidooi voor een- I shit you not– safespace-regulerende ‘equity officer‘ die mogelijk kwetsende, of als kwetsend ervaren opmerkingen het hoofd biedt opdat een ieders safe space niet wordt binnengedrongen door de, opnieuw, kwetsende danwel als kwetsend ervaren boze buitenwereld.
CLOSEREAD:
“Tijdens debatteren worden soms argumenten gemaakt of dingen gezegd die bij andere debaters, juryleden of publiek kwetsend kunnen overkomen.”
Strakke analyse trouwens, die ook nog eens van toepassing is op het echte leven. Het is vreselijk: de ene kwetsende opmerking is nog niet verwerkt of de volgende dient zich alweer aan. Het duo benadrukt dat ‘equity‘ in het debat (een vertaling van ‘rechtvaardig’, brrrrr) in Nederland nogal achterloopt. Een en ander heeft tot gevolg dat debatdeelnemers, anders dan elders, nog altijd niet in bescherming worden genomen tegen de kwetsende danwel als kwetsend ervaren woorden van debatpartners.
“Veel van deze argumenten zijn gebaseerd op iemands identiteit of achtergrond. Specifiek bij het voeren van een debat is er een aanzienlijke kans dat dit soort situaties voorkomen, omdat mensen tegen hun eigen mening in moeten argumenteren.”
De term ‘islamofobie’ valt nog net niet, maar je voelt ‘m al aankomen.
“Ook doordat veel verschillende mensen, die elkaar over het algemeen niet heel goed kennen, bij elkaar komen op debattoernooien kunnen zulke situaties onverwachts voorkomen. Het is hierbij belangrijk om te vermelden dat mogelijke conflicten vaak berusten op een spreker die iets gezegd heeft en nooit bedoeld heeft om daarmee iemand te beledigen.”
Daar gaat het tenslotte om, mensen. Dat we ons in elke woordenwisseling zo prettig mogelijk voelen. Het tweetal benadrukt dat het gebrek aan toezicht op de onvermijdelijke kwetsuren die de ernstig gekrenkte snowflakes van debatverenigingen worden toegebracht gedurende de debatten een betreurenswaardige zaak is die nog eens wordt verergerd door de welbekende ‘Hollandse nuchterheid’. Ziedaar de noodzaak van een toezichthouder.
“Afgelopen jaar is het een aantal keer voorgekomen dat mensen zich gekwetst voelden en daarover een klacht wilden indienen, terwijl dat toernooi geen equity officer had aangesteld. Dit is vervelend voor de personen in kwestie, maar ook erg naar voor de organisatie van het toernooi. Het aanstellen van een equity officer kan dit soort vervelende situaties voorkomen en geeft rust voor iedereen op het toernooi.”
Vergeet debat op het scherp van de snede. Rust is wat we nodig hebben. Rust, en debattechnische rubberen tegels om mogelijke kwetsuren het hoofd te bieden. U merkt al dat het pleidooi met zo’n humorloze indringendheid is geschreven dat je je hardop afvraagt hoe het ooit goed heeft kunnen gaan in de tijd van Epicurus, toen er geen equity officer aanwezig was om een en ander in goede banen te leiden.
“Desalniettemin kan een ander zich toch oprecht beledigd of gekwetst voelen. Het is oneerlijk en ineffectief om een van beide reacties automatisch af te keuren, maar wel belangrijk om deze situaties bespreekbaar te maken en houden. De reden dat dit soort situaties vaker bij debatteren voorkomen dan andere omgevingen is vanwege de druk en stress die deelnemers soms ervaren. Vaak worden deze situaties niet met ernst behandeld doordat we uitgaan van de Nederlandse nuchterheid, omdat we immers allemaal volwassen zouden zijn en wel zouden weten wat wel en niet kan. Desondanks is gebleken dat equity klachten ook in Nederland voorkomen en mensen zich dus gekwetst voelen. Door deze klachten serieus te nemen kunnen we ervoor zorgen dat uiteindelijk iedereen zich op een debattoernooi zo prettig mogelijk voelt.”
‘Volwassen zouden zijn’. Je leest het goed. Niet ‘zijn’. Nee: ‘zouden zijn’. Het gebrek aan realiteitszin van de kinders wordt ruimschoots goedgemaakt door het zelfinzicht dat zij hier aan de dag leggen. Ik bedoel: elke zin is gewoon een parel van verongelijkte stompzinnigheid. Het spreekt voor Floris en Adrienne dus vanzelf dat er een toezichthouder wordt aangesteld om mogelijke woorden ‘die als kwetsend kunnen worden ervaren’ af te vangen. Zeg maar de scherpe kantjes er vanaf schaven opdat niemand geconfronteerd hoeft te worden met die vermaledijde Hollandse nuchterheid. Maar het wordt enger. Veel enger.
“Een equity officer is iemand die conflicten, zoals hierboven beschreven, probeert te voorkomen door aandacht te vragen voor elkaar met respect behandelen, maar daarnaast ook probeert om te bemiddelen tussen mensen mochten dit soort situaties wel ontstaan. Dit laatste doet ze meestal door mensen de mogelijkheid te geven om het geschil uit te praten. Maar ook bij ernstige probleem als intimidatie of misbruik kan een equity officer de deelnemer helpen, bijvoorbeeld door de deelnemer bij te staan bij het inschakelen van instanties. Op deze manier probeert een equity officer ervoor te zorgen dat iedereen zich welkom en op zijn gemak voelt tijdens een debattoernooi. Het is gebruikelijk om als equity officer hiervoor beleid op te stellen en aan de deelnemers te communiceren welke regels gehandhaafd zullen worden en wat de desbetreffende officer precies verstaat onder equity.”
Dit is millennialisme op methylfenidaat. Ik zie het helemaal voor me. Een speciaal daartoe aangestelde safespace-gestapo, band om de arm, die ingrijpt zodra er een sneeuwvlokje begint te huilen. The Wave zeg maar, met speciaal daarvoor geïnstalleerde kwetsreceptoren, nog net niet bewapend met een elektrische knuppel, maar wat niet is kan nog komen.
Ik merk trouwens dat ook mijn safespace na lezing van deze opinie ernstig is aangetast, en dat mijn studies hier ernstig onder te lijden hebben. Fijne dag nog dus.
Ik ben even klankschalen.
