In de Donald Duck die vanaf donderdag in de winkels ligt, figureert voor het eerst ook een lesbisch stel. Het weekblad reageert daarmee op een Jeugdjournaal-item over de 10-jarige Fenna, die twee vaders en twee moeders [wat raar is want kinderen kunnen maar uit één baarmoeder in één moeder tegelijkertijd worden geboren, TPO] heeft. Zij stoorde zich eraan dat in Duckstad alleen maar verliefde hetero-stelletjes wonen. [Voor de duidelijkheid: ‘Duckstad’ bestaat niet echt maar is fictief, TPO]
De Donald Duck-hoofdredacteur reageerde direct met de belofte dat er in het vervolg ook lhbt-stelletjes in het blad te zien zullen zijn. [Vreemd, zou die hoofdredacteur ook beloven dat er in het vervolg, noem eens wat, wat meer kinky seks tussen Donald en Katrien is te zien of dat Oom Dagobert wat vaker mag uitleggen hoe leuk en nuttig voor Duckstad het is dat hij zo succesvol is en dankzij hard werken en talent al die winst maakt? TPO] Dat begint donderdag met twee vrouwen die duidelijk verliefd samen zitten te eten. [Voor de duidelijkheid: het gaat dus om ‘vrouwen’ in de vorm van een dier, verzonnen dieren that is, TPO]
De Nederlandse Donald Duck heeft de laatste jaren meer stappen op het gebied van inclusiviteit gemaakt. [Lees: de indoctrinatie van kinderen wordt voortgezet dankzij de erfenis van Walt Disney, want de onschuldige fantasiewereld van kinderen kun je maar het beste gebruiken als wapen om je ideologische gelijk op te dringen, TPO] Zo werd in 2016 een vriendje van Kwik, Kwak en Kwak geïntroduceerd dat in een rolstoel zit. [Hij had gediend in Afghanistan en reed op een bermbom? TPO] En in 2018 kwam het blad met een speciale editie voor blinde en slechtziende lezers en een voor kinderen met dyslexie. [Tot op heden blijft het onduidelijk of er in Duckstad ook getinte eenden wonen die ‘kankerhoer!’ naar Katrien roepen op straat en of die lesbische dierenstelletjes ook in Duckstad wel eens last hebben van homohaat en geweld vanwege hun geaardheid, maar dat zal dan binnenkort wel komen aangezien je kinderen niet vroeg genoeg kunt leren omgaan met de ‘inclusieve’ realiteit van de Nederlandse maatschappij, TPO]
