Iedereen kent wel iemand zoals jij. Het miskend genie, de eenling die dapper weerstand biedt tegen de stroom der eenheidsworst. Krampachtig zoekend naar een manier om enige vorm van identiteit te ontlenen aan uniek zijn, iets wat je uiteraard niet lukt. Je bent als dat ene jongetje op mijn middelbare school wat van de ene op de andere dag opeens geen fan van Harry Potter meer was “omdat iedereen dat goed vond”. Hij werd er niet hip door en jou lukt dat ook totaal niet.
Je zegt tegen mij dat je ook groen bent (alsof ‘de aardbol niet willen verkankeren’ een virtue is) en met je meest edgy stem stel je dat er “nooit iemand over bevolkingsgroei begint”. Dat terwijl de wereld vol is met sneue columnisten die beweren dat er “nooit iemand over bevolkingsgroei begint”. Onder elke straatsteen is een keyboard warrior te vinden die over bevolkingsgroei begint, elk land met een stevige bevolkingsgroei heeft een strategie om dit in te dammen en elke wetenschapper die zichzelf ook maar een beetje serieus neemt, neemt in zijn of haar projecties de marginale co2 uitstoot van deze, in bevolkingsaantal groeiende, minder rijke landen mee. Dit alles boeit je uiteraard niet.
“Het mag niet gezegd worden” is jouw brandstof, je Viagra. Dat terwijl jouw mening nog minder creativiteit laat zien dan de gemiddelde gitaarsolo van Metallica.
“En kernenergie” vervolg je, alsof het een logisch volgend onderwerp is. Dat is het niet. “Het is gewoon bijna een religie bij linkse mensen om tegen kernenergie te zijn”. Je vindt het leuk om iets een religie te noemen, want daarmee bevestig je voor jezelf je op niets gebaseerde rationele superioriteit én hoef je niet op de inhoud in te gaan. Religie vind je immers maar dom. Dat ik werkelijk niet in een app-groep kan zitten met groene mensen zonder dat elke twee weken een compleet uitgekauwde discussie omtrent kernenergie de revue passeert, negeer je voor het gemak maar even. “Er is geen ruimte voor discussie” past immers beter bij de hersenspinsels die zich onder de gigantische eierschaal op je hoofd ontwikkelen. Je eigen incompetentie in diezelfde discussie wuif je dankbaar weg met goedkope frames.
Je bent waarschijnlijk man en nog steeds niet heen over het feit dat je niet tot een of andere onderdrukte minderheidsgroep behoort. Ook met het grijsgedraaide stukje statistiek “mannen plegen vaker zelfmoord” weet je jezelf immers niet te onderscheiden. Door het vakkundig opgebouwde podium voor een radicaal feministische spreker met een niche-ideologie op een of ander obscuur rechts blog, heb je jezelf wijsgemaakt dat ook jij onderdrukt wordt.
Wat als iemand het debat met je aangaat? Wat doe jij als iemand je aanspreekt op de veelal ongefundeerde of compleet irrelevante woordendiarree die uit je mond komt? Dan is er sprake van een “gedachtenpolitie” en “je mag ook niets meer zeggen tegenwoordig”. Je haalt dan kritiekloos een stuk uit de krochten van het internet waarin ergens op een school in de Verenigde Staten een spreker wordt geweigerd en kruipt vakkundig in de slachtofferrol. Zij zijn groot en jij bent klein.
Beste heilighuisjesschopper,
Je wil vrijheid zonder verantwoordelijkheid, zenden zonder weerwoord en leeft in de achterlijke illusie dat ideeën waarde hebben omdat ze afwijken van een norm op een manier die even voorspelbaar is als diezelfde norm. Zoek toch een andere hobby.
