Het gesubsidieerde overheidspropagandaprogramma NOS Staatsjournaal van 20.00 uur wordt vanaf donderdagavond voorlopig elke dag uitgezonden met een gebarentolk. Dat gebeurt niet op staatstelevisiezender NPO 1, maar op het staatsthemakanaal NPO Nieuws, wat dat dan ook moge zijn.
De maatregel wordt genomen om ook doven en slechthorenden van het laatste coronanieuws op de hoogte te houden.
[Wat namelijk niemand in Nederland weet is dat als je doof of slechthorend bent je automatisch ook zo ongeletterd en achterlijk bent dat je alleen maar NOS Journaal kunt kijken om je te informeren. De laatste dove en slechthorende werd dan ook ruim voor het internettijdperk geboren, vandaar.]
De inzet van een gebarentolk bij het Journaal van 20.00 uur geldt in ieder geval de komende twee weken, heeft de NPO afgesproken met de Rijksoverheid.
[Daarna kunnen de doven en slechthorenden weer gewoon doodvallen zonder tolk.]
Als er spoedeisende informatie wordt bekendgemaakt, probeert ‘de overheid’ ook die te voorzien van een gebarentolk.
[De kans dat ‘de overheid’ bij ‘spoedeisende informatie’ binnen 24 uur een doventolk heeft geregeld is echter nihil. Nu maar hopen dat voor die ‘spoedeisende informatie’ geen ICT hoeft te worden gebruikt.]
Of de beslissing om een gebarentolk te gebruiken iets te maken heeft met een protestactie eerder deze week in het Journaal, is niet duidelijk. Tijdens een uitzending dook achter een NOS-verslaggever een dove man op met een bord met de tekst ‘Waar is de gebarentolk voor doven in tijden van crisis?’.
[Dit was één van de weinige doven in Nederland die zelfstandig kan lezen en schrijven maar toch graag naar het NOS Staatsjournaal wil kijken, niemand weet waarom.]
Anp/TPO
[Doven en slechthorenden kunnen ook worden besmet met corona en ziek worden. Wel hebben ze het voordeel dat ze niet elke avond naar dat gelul van Annechien Steenhoven hoeven te luisteren of dat ze per ongeluk naar Radio 1 zitten te luisteren tijdens het autorijden (of wel maar dat weten ze dan dus niet, duh). Ook van kutradio als BNR heeft een beetje dove of slechthorende nooit last, wat opzich toch een soort van voordeel bij een nadeel is, alhoewel je in het geval van het Staatsjournaal nog beter doof én blind kunt zijn.]
