Jurriaan Maessen – ‘De vraag rijst of partijleiderschap van Thierry Baudet nog levensvatbaar is’

22-04-2020 15:12

Terwijl de economie in een vrije val geraakt constateer ik eveneens een vrije val in de peilingen voor Forum voor Democratie. En dat is best knap in een tijd dat het kabinet fout op fout stapelt onder het oog van een samenleving die elke misstap nauwlettend in de gaten houdt. Onder zulke omstandigheden van politiek prijsschieten is het bijna een kunst om je daar als anti-gevestigde ordepartij niet aan op te trekken, maar Baudet krijgt het voor elkaar.

De vraag rijst of diens partijleiderschap nog levensvatbaar is, vooral nu we daarbij moeten opmerken dat hij onverminderd olie op het wappievuur gooit, zich althans niet uitspreekt tegen de opvattingen van zijn wappie-achterban, terwijl hij geen gelegenheid onbenut laat enorme cultuurmarxistische demonen te ontwaren achter iedere scheet van zijn criticasters. Daar komt nog eens bij dat Baudet de grootst denkbare malloten in zijn partij tolereert, zwijgt waar hij beter spreken kan, spreekt waar hij beter zwijgen kan, terwijl hij als een dolle hond achter elk partijpolitiek ophefje aan rent dat hem voor de voeten wordt geworpen.

Ik vermoed dat de enige reden achter Baudets soevereine status als partijleider gelegen is in het aanhoudende schouderophalen van forumcoryfeeën die ook de aankomende tijd vermoedelijk te beroerd zullen zijn om hun op hol geslagen partijleider serieus tot de orde te roepen. Ook ditmaal zullen ze ‘rust in de partij’ aanwenden als excuus om niets te hoeven ondernemen. Ook nu zullen zij zich laten betoveren door het flinterdunne zelfvertrouwen van de partijleider. Ik sluit ook niet uit dat zij nog altijd verankerd zijn in de opvatting dat de partij zonder Baudet een gedoemde partij is, hoewel de partij mét Baudet aan het roer natuurlijk evenzeer een recept is voor ellende. Een gevalletje damned if you do, damned if you don’t dat hen op het ogenblik in een soort toestand van gelaten besluiteloosheid vastgevroren houdt. Feit blijft dat deze houding van stompzinnig schouderophalen steeds moeilijker vol te houden is.

Zij, de coryfeeën, zullen zichzelf op enig moment in eer en geweten voor een aantal wezenlijke vragen gesteld zien. Vragen die zij maar beter kunnen beantwoorden indien zij hechten aan hun politieke carrière: wel of niet aan de complotbeademing? Wel of niet aan het handje van de partijleider het moeras in lopen? Wel of niet het welslagen van de partij laten afhangen van de grootste politieke malloot sinds boer Koekoek?

Ik wens ze veel succes.