“Je hebt altijd mensen die zichzelf een rol in de hallen van de macht gunnen. Dus toen deze week duidelijk werd dat de politiek aanstuurt op raadpleging van andere deskundigen dan alleen virologen bij de coronabestrijding, leidde dit, hoorde ik, tot aanbiedingen van de meest uiteenlopende experts.
Eén van de mensen die een mailtje stuurde, was hoofdredacteur Freek Staps van het Algemeen Nederlands Persbureau (ANP). Freek Staps werkte eerder jarenlang voor NRC.
Hij wierp op dat het „mogelijk nuttig [is] deskundigen uit de journalistiek toe te voegen” aan een eventueel nieuw team dat de crisisbestrijding van de overheid begeleidt, en dat hij zelf als ANP-hoofdredacteur in de media „boven de partijen” staat en „bekend [is] met het politiek-bestuurlijke veld”.
Staps was dan ook beschikbaar voor „nadere kennismaking”. „De agenda is vrij flexibel dezer dagen”, mailde hij donderdag de fractievoorzitters Dijkhoff (VVD), Heerma (CDA) en Segers (CU): „Met vriendelijke groet (en stay safe), Freek Staps.”
Het riep vragen op over de journalistieke onafhankelijkheid van het ANP, dus ik vroeg naar zijn beweegredenen – en die bleken best ver af te wijken van de tekst die hij fractievoorzitters stuurde. Het ging erom, benadrukte Staps, dat hij journalistiek verslag van de betreffende vergaderingen wilde (laten) doen, dan wel dat het ANP wilde aanschuiven bij „een brede tafel” met vertegenwoordigers uit andere sectoren, waarbij niet Staps maar de algemeen directeur van het ANP aanwezig zou zijn.
Je dacht: als hij dat bedoelde zou het wel logisch zijn geweest als hij dat ook had geschreven.”
Tom Jan Meeuws (NRC Handelsblad, ex-collega van ANP-hoofdredacteur Freek Staps) doet in NRC Handelsblad uit de doeken hoe Freek Staps (hoofdredacteur van het ANP, voormalig redacteur NRC Handelsblad en ex-collega van Tom Jan Meeuws) eigenlijk niets liever wil dan kritiekloos aanschuiven aan de tafels van de hoogste macht in dit land om zijn handjes te kunnen warmen tussen de lekkere vochtige billen van Neerlands hoop in bange dagen.
Het is haast alsof je een voorheen TPO-auteur zich een weg ziet likken naar het statusverhogende deuglinks der MSM.
Statusangst en Wille zur Macht: uiteindelijk hebben we allemaal een hypotheek, een hond, en een gezin en willen we van tijd tot tijd worden bevestigd met een lauwerkrans of een onderscheiding. Niets menselijks is ons mensen vreemd.
Nouja, het is maar goed dat ANP in handen is van John de Mol zodat de journalistieke integriteit optimaal is gewaarborgd.
