Reportage

Chris Aalberts – Demonstranten tegen de lockdown hebben te vaak naar Café Weltschmerz gekeken

06-05-2020 11:03

Foto Chris Aalberts.

Het geval wil dat uw verslaggever kritisch is over de ‘intelligente lockdown’ van Mark Rutte. In de supermarkt doen we heel moeilijk om op afstand van elkaar te blijven, maar bouwvakkers werken gewoon door terwijl die echt niet de hele tijd anderhalve meter lijken aan te houden. Het bankje bij de IJssalon is afgeplakt alsof het gevaarlijk zou zijn daarop te gaan zitten en mijn woningbouwcorporatie heeft alle reparaties uitgesteld terwijl die juist prima op anderhalve meter gedaan kunnen worden. Consistentie ho maar en dus vraag je je al snel af hoe effectief al dit gedoe nou eigenlijk is.

Toch slikt uw verslaggever zijn kritiek op de lockdown voortaan in. De reden is simpel: deze Bevrijdingsdag loopt hij rond het middaguur in het centrum van Den Haag. Op steenworp afstand van Centraal Station is een demonstratie tegen de lockdown aan de gang. Deze begint met een handjevol mensen. Er staat een man in een knalgeel pak en er is een spandoek met de tekst ‘stop de lockdown’. Er komen langzaam meer mensen bij. Na een tijdje staan er ruim 150 man. Er zijn opvallend veel fotografen op het protest afgekomen. Journalisten zijn, behalve Nieuwsuur, nergens herkenbaar aanwezig.

‘Net als bij linkse demonstraties hebben de aanwezigen de neiging allerlei doelen met elkaar te vermengen tot een onnavolgbare potpourri van eisen’

De demonstranten eisen dat de lockdown wordt beëindigd. Om deze eis kracht bij te zetten blijkt er een handeltje te zijn ontstaan in T-shirts met de ondersteunende tekst ‘Stop de lockdown’. Er hebben ook wat demonstranten een Nederlandse vlag meegenomen. Uit vaderlandsliefde houden ze die ondersteboven. Er zijn nog een paar andere borden. ‘Als onrecht de wet wordt, is verzet een plicht’, lezen we. Een ander houdt een bordje omhoog met de tekst ‘gevangen in een vrij land’. Op een gele jas staat: ‘Not all cops are bastards, but what about you?

Er rijden wat fietsers langs. Sommigen blijven even staan. Het lijkt voor hen niet zo duidelijk waar dit allemaal over gaat. Dat is terecht: net als bij linkse demonstraties hebben de aanwezigen de neiging allerlei doelen met elkaar te vermengen tot een onnavolgbare potpourri van eisen. Zo houdt een vrouw een bord omhoog tegen 5G, waarop staat: ‘stop de conditionering’. Een andere 5G-mevrouw draagt een bordje met ‘Nexit’ en ‘Power to the people’. Ondertussen roepen twee vrouwen dat ze hun leven terug willen. Ze willen sowieso ‘alles’ terug. Weer een ander draagt een jas met ‘NOS fake news’ erop.

In deze brij van eisen en ideeën kan het niet anders of er ontstaat gekte. Een man roept dat dit de laatste mogelijkheid is om te demonstreren. Het wordt niet helemaal duidelijk waarom dit straks onmogelijk wordt. Een vrouw legt aan Nieuwsuur uit dat de overheid ons met gezichtsherkenning gaat volgen. Ze zit al een paar weken thuis en is erachter gekomen dat er van alles niet klopt. Aan de griep zijn ook weleens 10.000 mensen gestorven. Ondertussen wordt De Andere Krant uitgedeeld en dat blijkt dan weer iets met Café Weltschmerz te maken te hebben. Zo slaat de gekte wel heel gemakkelijk toe.

‘Een verward ogende vrouw met een luidspreker komt poëzie van haar mobiele telefoon oplezen’

De demonstratie gaat eerst richting het Ministerie van Financiën, draait daar onder druk van de politie weer om en komt naast Den Haag Centraal tot stilstand. De politie sluit de meute in en doet tientallen arrestaties. Meer dan de helft van de aanwezigen lijkt niet ingesloten maar blijft wel in de buurt. Alle demonstranten arresteren is waarschijnlijk moeilijk te regelen, maar het lijkt nu wel erg willekeurig: sommigen worden weggevoerd, terwijl anderen – die ook op de verkeerde plek demonstreerden – gewoon naar huis kunnen. Sterker nog: zij schelden ondertussen de politie nog even uit.

Een omroepstem roept dat we op anderhalve meter afstand van elkaar moeten blijven. De demonstranten trekken zich er opvallend weinig van aan. Zij filmen de politie, roepen dat het ‘NSB’ers’ zijn en dat zij hun salaris betalen. ‘Wij komen ook voor jullie op’, roept een man tegen een agent die stoïcijns voor zich uitstaart. Een ander wil weten of een agent zich weleens afvraagt of de opdrachten die hij uitvoert ‘terecht’ zijn. Ondertussen scanderen anderen dat Nederland een dictatuur is en komt een verward ogende vrouw met een luidspreker poëzie van haar mobiele telefoon oplezen. Ze vindt Nederland ‘heel wreed’.

‘Iedereen die roept dat Nederland ‘een dictatuur’ is geworden moet zijn licht maar eens opsteken in Noord-Korea of Iran’

Opvallend veel demonstranten streamen deze demonstratie, kennelijk in de veronderstelling dat de reguliere media hun visie op het geheel niet goed zullen weergeven. De kans is inderdaad nihil dat een normaal journalistiek medium deze gaat ondersteunen. De vrijheid is namelijk in Nederland niet afgeschaft, Nederland is verre van wreed, demonstreren blijft een optie en het regime van Rutte c.s. lijkt echt niet op dat van het Derde Rijk. Iedereen die roept dat Nederland ‘een dictatuur’ is geworden moet zijn licht maar eens opsteken in Noord-Korea of Iran. Of een geschiedenisboek lezen.

Het is legitiem om te vragen om een versoepeling van de lockdown, maar met zo’n demonstratie zullen velen dit standpunt voortaan voor zich houden. Je hoeft maar een klein beetje weldenkend te zijn om afstand te willen houden tot publiek dat elke algemene ontwikkeling ontbeert of al jaren geleden naar een psychiatrische instelling had moeten worden gestuurd.

Zo zien we het grootste probleem van deze lockdown: al die verveling binnenshuis heeft een ernstige invloed op de geestelijke gezondheid. Allerlei mensen hebben zoveel tijd dat ze De Andere Krant gaan lezen en Karel van Wolferen en Kees van der Pijl bij Café Weltschmerz opzetten. Het wordt hoog tijd dat de lockdown wordt versoepeld.