Beste Abdelkader,
Nou, dat heeft die Arnon Grunberg mooi voor elkaar.
Raaskalt Grunberg bij de Dodenherdenking van 4 mei 2020 een beetje over ‘dat Marokkanen de nieuwe joden zijn’, gaan die prutsers van het Nationaal Comité 4 en 5 mei meteen op zoek naar een Marokkaan om dit jaar de toespraak te houden.
En toen ze er maar niet in slaagden om een Marokkaanse oud-soldaat te vinden die ons land in ’45 heeft bevrijd van de moffen, kwamen ze bij jou uit.
En nu is er ophef.
Want in een inmiddels verwijderde column in HP/De Tijd noteerde Harald Doornbos uit jouw mond over Amsterdam-Zuid: “Jemig, daar blijkt het vol te zitten met Joden. En het vervelendste is: het zijn zo veel Joden. Amsterdamse Joden. Je voelt je als Marokkaan nauwelijks op je gemak. Het lijkt Israël wel. Heel irritant allemaal. Zo veel Joden, dat voelt gewoon gek aan.”
Nu je aan deze uitspraak herinnerd wordt, kom je in de voormalige verzetskrant Het Parool (die nooit te beroerd is voor een witwasoperatie) met het verweer… “Ik was dronken”.
En uiteraard het bekende riedeltje dat iedereen gebruikt die last krijgt van zijn eigen woorden: “je moet het in de sfeer waarin we zaten”, “we bliezen stoom af”, “zwarte humor”, “ironie” en “meligheid”.
Dus of de mensen (ik neem aan dat je denkt: racisten) die zich storen aan de misplaatste keuze van het Nationaal Comité 4 en 5 mei even hun muil willen houden.
Wat ze blijkbaar ook moeten doen over je liefdevol bedoelde, maar als verkapte steun aan Bouyeri-achtigen uitgelegde waarschuwing aan cabaretier Hans Teeuwen dat-ie maar beter uit bepaalde wijken van Amsterdam kan wegblijven. “Hij vindt dat hij oorlog tegen de islam voert. Prima, maar dan kun je tegen de verkeerde aanlopen. Er kan een gek opstaan en – páf. Ik zou vooral in Oud-Zuid blijven als ik hem was”.
En natuurlijk over je verdediging van de radicale ‘filosoof’ Tariq Ramadan. Da’s die voormalige islamadviseur van de gemeente Rotterdam die in eigen kring graag mag uitleggen dat homoseksualiteit een stoornis is, die door de Franse Midden-Oostenspecialist Antoine Sfeir in verband werd gebracht met het uitzonderlijk hoge aantal moslimjongeren uit Lyon dat zich in Afghanistan bij de jihadstrijders voegde en tegen wie in Frankrijk momenteel een strafrechtelijk onderzoek loopt wegens vermeende verkrachting van een aantal vrouwen.
En zo voort.
En zo verder.
Natuurlijk kruip je nu er ophef is over die malligheid van het Nationaal Comité 4 en 5 mei vol in de slachtofferrol.
En kom je met het Bewijs aller Bewijzen dat je geen antisemiet bent: “Ik heb tig Israëlische en Joodse auteurs geïnterviewd en ben met een aantal van hen ook dronken geworden. Ze maakten grappen over mijn achtergrond, ik over de hunne. Het was goed.”
Natuurlijk gaat dat Nationaal Comité 4 en 5 mei je, nu er ophef is, niet vervangen door een andere spreker. Dan zouden de Gerdi Verbeets en Nikki Sterkenburgs die in dat Comité zitten zichzelf namelijk een enorm brevet van onvermogen opplakken.
Terecht.
Zoals jij altijd achter je woorden moet blijven staan en geen kutsmoezen moet verzinnen, moet dat Comité achter haar keuze blijven staan en jou die lezing laten doen. Rechte Rug BV.
Jou wil ik wel één advies geven.
Blijkbaar doe je alleen antisemitische uitspraken als je dronken bent.
Zuip dus op 4 mei een keer een dagje niet.
En als je dat Comité spreekt, wil je misschien een tip van een oude man uit Eesterga aan ze overbrengen. Dat ze voor volgend jaar eens een verzetsstrijder uit de Tweede Wereldoorlog moeten vragen voor die lezing. Of een Jood of Jodin die de verschrikkingen van die oorlog heeft overleefd.
Nu het nog kan.
Dat is wel niet, zoals ze dat in 020 noemen, ‘woke’.
Maar soms is het gewoon goed om even terug te gaan naar de basis. Zodat iedereen zich weer realiseert wát we op 4 mei eigenlijk herdenken. En wat nooit meer mag gebeuren.
Groet,
JanD
PS. Cadeautje! Want ik ben nogal van het verbinden.
Disclaimer: Het dagelijkse ‘Briefje van Jan’ kun je gratis lezen. Wil je doneren, dan kan dat via Backme.
(Advertenties)
