“Op Angelsaksische universiteiten is de situatie al ronduit zorgelijk. Onderzoek van het Center for the Study of Partisanship and Ideology toont een toenemende ideologische eenzijdigheid en onverdraagzaamheid. Deze week nog verscheen in het Verenigd Koninkrijk een door 200 academici ondertekende brief over ‘pesterijen, intimidatie en no-platforming’. Een filosofieprofessor aan de Universiteit van Sussex heeft zelfs beveiliging nodig.
Klankbordgroepen, task forces en diversity officers verdikken de leemlaag rond onderzoek en onderwijs. Gedragscodes en trainingen vormen een nieuw ideologisch casco waar onderwijsmodules, onderzoeken en handboeken vervolgens invulling aan geven. Het wokisme toont daarbij een opmerkelijke voorliefde voor bureaucratische controle: mensen moeten voortdurend worden geteld, geturfd en beoordeeld op basis van ras, gender of seksuele oriëntatie.
Wetenschappelijke kwaliteitsstandaarden verdwijnen naar de achtergrond en maken plaats voor vage ideologisch geladen criteria.
Om EU-subsidie te verkrijgen moeten universiteiten nu een intersectionele aanpak hanteren, zo vertelde minister van Onderwijs Ingrid van Engelshoven (D66) de Tweede Kamer onlangs. Met termen als „verplicht”, „eisen”, „maatregelen” en „structurele monitoring” kiest zij daarbij de taal van politieke dwang. Maar dit geforceerde „diversiteitsbeleid” valt nauwelijks divers te noemen, eerder eendimensionaal. Zelden tot nooit gaat het over diversiteit in meningen, geografie of politieke voorkeur.
Wat de bovengenoemde voorbeelden laten zien is dat woke-ideologie bij uitstek zélf een establishment-fenomeen is. De EU, de minister, de KNAW en de NWO heeft het al mee, maar nog steeds klinkt het narratief van de underdog.”
Eigenlijk past bij dit glasheldere betoog van grote denkers Steije Hofhuis en Niek Pas in NRC alleen nog maar een ferm en gemeend ‘amen!’.
Amen!
