Beste Beau,
Gisteren was het 1 februari.
De dag waarop de Staatsomroepen en jullie van RTL de D66-campagne voor de gemeenteraadsverkiezingen van 16 maart aftrapten.
De grootste glibber van het hele zootje, partijleider Sigrid Kaag, gaf blijkbaar prioriteit aan jouw programma boven het zoeken van twee miljard in de begroting om die misdaad van het Middelvingerkabinet richting de AOW’ers recht te zetten.
Dus ik ging er eens goed voor zitten, in de volle overtuiging dat jij de boosheid die je de afgelopen weken tentoonspreidde toen het over het misbruikschandaal bij ‘The Voice of Holland’ ging ook op de walgelijke clichébraker Kaag zou loslaten.
Eh…
Dit waren je vragen:
“Mevrouw Kaag, wat fijn dat u hier aan tafel komt. Voor het eerst. Hartstikke leuk. Hoe gaat het ermee?”
“Ik kijk naar die foto op het bordes. Wel jammer dat u nou net op die dag corona had. Dat is toch zonde. Had u zich daarop verheugd?”
“Ik vind het mooi dat u dat samen met u gezin een beetje viert. Dus iedereen was daarbij?”
“Van wie heeft u dat gekregen eigenlijk, die corona?”
“Even over die eed. U ging daar eigenlijk die eed zweren. “Zo helpe mij God almachtig.” Dat viel mij ook eigenlijk op. Ik wist wel dat u katholiek was, maar ik dacht: nou die gaat dat niet doen daar.”
“Een beetje steun van boven… Maar uw man is atheïst, als ik het goed begrijp. En uw kinderen, zijn die gelovig opgevoed?”
“Woont er nog iemand thuis? De jongste is 18, hè?”
“Aan de ene kant is het natuurlijk prachtig dat zo’n gezin bij elkaar blijft om u te beschermen. Aan de andere kant is het ook heel verdrietig. Kijk hier, we zien die man met die fakkel op de foto. Geblurd, noemen wij dat. Kijk hier, een oudere foto met uw vier kinderen. Wat leuk hè? Die heeft u zelf op Instagram geplaatst, dus daarom durven wij dat ook wel te laten zien. Maar dat zijn nu allemaal grote kinderen, eentje dus 19, 20… Dat moment met die man moeten we toch even aanhalen. U bent overal geweest, u in vestingen moeten wonen, u bent altijd in konvooien rondgereden waarschijnlijk… Waar was het het engst?”
“Dat verdrietige gevoel, hoort dat bij de verharding van de maatschappij?”
“Hugo de Jonge en Gert-Jan Segers wijzen naar het klimaat dat Forum voor Democratie volgens hen schept in de Kamer, maar ook in het publieke terrein, de social media, de harde taal, de verwijzingen naar eh… ja nare episodes in onze geschiedenis. Hoe denkt u daarover?”
“De beschaving begint bij ons?”
“Toch wil ik fakkelmans en consorten even links laten liggen. Het is moeilijk en dat moeten we dus meer gaan uitdragen, waarom dat niet kan. Eh… waarom koos u voor Financiën?”
“Lekker dicht op het vuur. Nu is het zo, en dat vonden wij natuurlijk interessant, opeens Dijkgraaf, nou eigenlijk een tv-persoonlijkheid, uiteraard een professor. En daar kwam Uslu bij, ook een interessante keus. Kuipers, ook een interessante keus. Heeft u die zelf eigenlijk opgebeld?”
En toen ben ik gestopt, Beau.
En zapte ik weg naar het debat in de Tweede Kamer, waar PvdA en GroenLinks het kabinet wéér steunden bij het verlengen van de Noodwet die het kabinet onder het mom van ‘corona’ bijna onbeperkte macht over ons leven geeft.
Je zat er niet tot je elleboog in, maar tot je schouder.
Het was godverdomme of ik naar Quinty Trustfull en Loretta Schrijver bij Koffietijd zat te kijken!
Zélfs Johnny de Mol had dit beter gedaan.
En die heeft alleen maar een ‘jaartje talkshow’ gekregen omdat hij niks anders wist te vragen aan zijn vader als verjaardagscadeau en ouwe John zijn zoon niet wilde teleurstellen.
Groet,
JanD
PS. Cadeautje. Het is geen wassen beeld, maar wel hélemaal jou.
