Door: Jan Omvlee, TPO- Mahathir Mohammed, de 97-jarige voormalige premier van Maleisië, wil bij de volgende verkiezingen op 9 december nogmaals verkozen worden voor het parlement. Hij heeft inmiddels een eigen ”Vaderland Vechters-partij” opgericht. Mohammed is weg bij de ”Maleise Verenigde Inheemse Partij,” waarvoor hij van 2018 tot 2020 premier was. Hij is, zoals een artikel in Time zei in 2006, ”niet het type om met pensioen te gaan.”
Het is moeilijk samen te vatten hoe verweven Mohammed is met de Maleise politiek. Hij werd in 1925 geboren in een arme wijk in Alor Setar. Hij bleek aardig slim te zijn, en ging naar een Engelstalige school. Hij kon zijn scholing na de oorlog afronden, en ging medicijnen studeren.
Maleisië was een Britse kolonie, en grote delen werden onder de Britten bestuurd door inheemse sultans en ander heersers. De Britse aanwezigheid maakte het mogelijk voor grote groepen Indiërs en Chinezen om naar Maleisië te verhuizen, waardoor etnische maleisen langzaam een minderheid werden. Deze migranten domineerden al snel de commerciële middenklasse, terwijl de meeste Maleisen op het land werkten. Na de onafhankelijkheid werd de demografische verandering een halt toegeroepen. Het merendeels door Chinezen bevolkte Singapore werd in 1965 zelf losgelaten.
In deze context begon Mahathir zich in te zetten voor de belangen van de etnische Maleise bevolking. Ook de gezondheidszorg bestond voornamelijk uit Chinezen en Indiërs, en etnisch Maleise dokters waren een bijzonderheid. Mahathir Mohammed gebruikte zijn status en geld om statement te maken, en een Chinese man aan te nemen als chauffeur voor zijn Pontiac Catalina.
Kort na de Tweede Wereldoorlog kregen de Britten te maken met een opstand van Maleise communisten, die met flink wat bloedvergieten de kop in werd gedrukt. In 1957 ging Londen akkoord met de onafhankelijkheid van de Maleise Federatie, dat aanvankelijk alleen uit het westelijke Malakka bestond. de latere premier Mohammed was toen 32 jaar. Hij werd in 1964 verkozen tot parlementariër, een jaar nadat Noord-Borneo en Sarawak onderdeel van de federatie waren geworden.
Van 1974 tot 2003 bekleedde Mohammed regeringsposten als minister van Onderwijs, vicepremier, minister van Handel en Industrie, minister van Defensie, minister van Binnenlandse Zaken, en tweemaal minister van Financiën. Hij was ook tweemaal premier. De eerste keer van 1981 tot 2003, en de tweede keer van 2018 tot 2020. In totaal is hij ongeveer 24 jaar premier geweest. In januari-februari 2020 was hij kort plaatsvervangend minister van Onderwijs. Nu lijkt hij op 97-jarige leeftijd nog altijd niet uitgeregeerd.
