David Bauder, New York, AP, 2 februari 2024 – Vrijdag biedt de National Press Club troost – en een gratis maaltijd – door onlangs ontslagen journalisten taco’s te geven. Dit als erkenning voor een brutale periode die dagelijks slecht nieuws lijkt te bieden voor een bedrijfstak die het toch al moeilijk heeft.
Voor iedereen die in de nieuwsmedia werkt, is de lijst intimiderend – en niet aflatend.
De nieuwswebsite The Messenger ging woensdag failliet na pas in mei actief te zijn geweest, waardoor zo’n 300 journalisten abrupt zonder werk kwamen te zitten. The Los Angeles Times ontsloeg meer dan 100 journalisten in de afgelopen weken, Business Insider en Time magazine kondigden personeelsinkrimpingen aan, Sports Illustrated worstelt om te overleven, de Washington Post is bezig met het afronden van buyouts voor meer dan 200 medewerkers.
The Post meldde donderdag dat The Wall Street Journal ongeveer 20 mensen ontslaat in zijn bureau in Washington; er was geen direct commentaar van een vertegenwoordiger van The Journal.
Pitchfork kondigde aan niet langer een zelfstandige muzieksite te zijn, nadat vorig jaar de digitale publicaties BuzzFeed News en Jezebel verdwenen.
En journalisten bij de Los Angeles Times, de Washington Post, New York Daily News en het tijdschriftbedrijf Conde Nast hebben allemaal gestaakt uit protest tegen de manier waarop het management omging met zakelijke problemen.
Het zien van alle schade heeft ertoe geleid dat de National Press Club in Washington zijn wekelijkse Taco Night openstelt voor ontslagen collega’s en een gratis lidmaatschap van een maand aanbiedt aan mensen die behoefte hebben aan een netwerkgelegenheid.
“Het is heel belangrijk dat mensen die hun baan zijn kwijtgeraakt, weten dat ze steun krijgen”, zegt Didier Saugy, uitvoerend directeur van de club.
De nieuwsbusiness bevindt zich al twee decennia in een vrije val, te beginnen toen een groot deel van de reclame online verhuisde naar opportunistische techbedrijven. Reclame is nog steeds een groot deel van het probleem, hoewel er complexere redenen en omstandigheden zijn die uniek zijn voor individuele verkooppunten en die ook een rol spelen.
De situatie is nijpend bij grotere, meer nationale organisaties en in kleinere gemeenschappen. Volgens een onderzoek van de Northwestern University uit november zijn in de Verenigde Staten sinds 2005 een derde van de kranten en twee derde van de banen in de krantenjournalistiek verloren gegaan.
Het land verliest 2,5 kranten per week – een tempo dat versnelt, volgens het onderzoek. Tot eind november schatte het uitzendbureau Challenger, Gray and Christmas dat er in 2023 2681 banen in de journalistiek verloren zouden gaan, en dat aantal is sindsdien met honderden toegenomen.
Een waarnemer uit de sector, Jeff Jarvis, vroeg zich deze week af op zijn Buzzmachine website: “Is het tijd om oud nieuws op te geven?”
“Er is een onvermijdelijkheid in wat er gebeurt,” zei Jarvis, auteur van The Gutenberg Parenthesis: The Age of Print and its Lessons for the Age of the Internet, in een interview.
“Publicaties hebben geprobeerd hun oude manieren en hun oude modellen te behouden en het is tijd dat ze zich realiseren dat het niet werkt en dat het nu te laat is.”
Hoewel er een aantal successen zijn geboekt met het overschakelen van nieuws naar betaalde digitale abonnementen – het meest spectaculair bij The New York Times – zijn de mislukkingen veel talrijker. Zelfs The Washington Post, waarvan de abonnementen een hoge vlucht namen tijdens de Trump-regering, heeft een terugval gezien, waardoor het management toegaf dat het te optimistisch was in zijn uitbreidingsplannen en de kosten moest verlagen.
Het optimisme dat werd gecreëerd door de miljardair-eigenaren van The Post, met Jeff Bezos, en Los Angeles Times, met Patrick Soon-Shiong, is vervaagd toen duidelijk werd dat ze geen magische oplossingen hadden. Met COVID en de Hollywood-staking die de advertentiemarkt afknijpen, schatte de Los Angeles Times dat het tussen de 30 en 40 miljoen dollar per jaar verloor.
Filantropie heeft sommige nieuwsorganisaties, waaronder The Associated Press, een duwtje in de rug gegeven. De MacArthur Foundation en Knight Foundation hebben vorig jaar 500 miljoen dollar toegezegd om oplossingen te vinden voor de nieuwsindustrie, maar dergelijke inspanningen zijn niet opgewassen tegen de omvang van het probleem, aldus Jarvis.
“De industrie,” zei hij, “springt van valse messias naar valse messias.”
Technologiebedrijven trekken zich ook terug van nieuws, zei Aileen Gallagher, een hoogleraar journalistiek aan de Syracuse University. Door zijn AI-gestuurde zoekervaring leidt Google gebruikers veel minder vaak naar individuele nieuwssites, zei ze.
Uitgevers hebben ook geklaagd over het verlies van aanzienlijke omzet doordat Facebook veel minder vaak nieuwsartikelen plaatst die mensen naar nieuwssites leiden. Twitter, nu X, was ooit als een tweede thuis voor journalisten, maar dat is veel minder het geval sinds Elon Musk de site heeft gekocht.
“Waar de nieuwsbedrijven misschien eindelijk wakker van zijn geworden, is dat er niets goeds komt van het accepteren van de restjes die sociale platforms en zoekplatforms aan de nieuwsbusiness geven,” zei Gallagher.
De verkiezingen van 2020 bleken een zegen voor veel nieuwsbedrijven, maar het is de vraag of het publiek dit jaar net zoveel interesse zal hebben in het volgen van politiek nieuws.
Sommige van de in moeilijkheden verkerende nieuwszenders hebben ook unieke problemen die hebben bijgedragen aan hun problemen. Sports Illustrated stuurde ontslagaanzeggingen naar werknemers nadat het bedrijf dat de inhoud publiceert zijn licentie verloor om dit te doen.
Waarnemers waren boos over het falen van The Messenger omdat het bedrijfsplan – een centristische website die veel mensen probeerde aan te spreken in plaats van een vastomlijnd publiek – een zware strijd was om mee te beginnen.
“Het was een zakelijke wanpraktijk en menselijke wreedheid op epische schaal,” vertelde Jim VandeHei, medeoprichter van Axios en Politico, aan de Puck-nieuwsbrief.
“Iedereen die iets wist over de economie van media wist dat het snel, spectaculair en triest zou sterven.”
Dat verdriet blijkt uit berichten die op sociale media zijn achtergelaten door ontslagen journalisten van The Messenger en elders.
“Ik werd in augustus ontslagen van mijn baan als politiek schrijver en ik heb sindsdien geen andere kunnen vinden,” schreef Tara Dublin, auteur van The Sound of Settling: A Rock and Roll Love Story op X.
“Ik ben doodsbang voor de toekomst van de journalistiek en hoe iemand nog een nieuwsbron kan vertrouwen.”
Steve Reilly, een onderzoeksjournalist bij The Messenger die deze week zijn baan zag verdwijnen, schreef: “Als je getroffen bent door de recente ontslagen bij The Messenger of elders, weet dan dat het niet jouw schuld is. Het heeft niets met jou of je werk te maken.”
Jarvis, die ook journalistiek doceert, zei dat hij niet pretendeert de antwoorden te kennen. Hij zei dat er een mentaliteitsverandering nodig is van het zoeken naar een manier om inhoud te gelde te maken naar het zien van journalistiek als een dienst aan de gemeenschap.
“We hebben journalisten nodig in de samenleving en we zullen een manier vinden om die behoefte in te vullen,” zei hij.
“Ik ben optimistisch voor de lange termijn. Maar op de korte termijn zal het lelijk worden.”
