Mystiek – liefst uitgesproken met een lichte ontsnapping van lucht terwijl het woord uit de mond glijdt; m-hisssssssssssssssssssss-Tiek – dat is het kern woord om de veertig minuten van Elements Of Light te omschrijven. Daar waar op Black Noise, het meesterwerk van Weber uit 2010, de bellen nog een bijrol speelden in zijn atmosferische klankpalet, staat in Elements Of Light het carillon centraal.
Naar verluid onder de indruk van het klokkenspel van het stadhuis van Oslo, wilde de Duitser voor dit muziekinstrument muziek voor gaan componeren. Elements Of Light is de vijfdelige symfonie voor vijftig klokken, elektronica en percussie die daar uit is voortgekomen. Uitgevoerd en opgenomen met The Bell Laboratory (een collectief Noorse muzikanten, met onder andere leden van Madrugada) heeft het vierde album van Weber een zeer warme, levendig en vol geluid.
Dit echter zonder de eenzame nostalgie die de drie voorgaande platen van Pantha Du Prince karakteriseerde uit het oog te verliezen. Ook Elements Of Lights is een album om je in eenzaamheid bij te verliezen. Nu weliswaar meer neigend naar een dansbare neo-klassiek dan naar de minimal techno, blijft de sfeer in het werk van Weber hetzelfde; troostend en in zekere zin verlossend. Grootste verschil met voorganger Black Noise is dat Elements Of Light het beste te beluisteren valt als geheel. Weliswaar opgedeeld in vijf werken loopt de lp soepel door van Wave naar Particle naar Photon en Spectral Split eindigend in Quantum. Een duidelijk opbouw over de vijf stukken, waar binnen elk van die vijf stukken ook weer de eigen opbouw en klankkleur heeft. Een nummer als Stick To My Side (samen met Panda Bear, van Animal Collective) is op deze plaat dan ook niet te vinden.
Daar flirtte Weber vanuit zijn minimal techno met popstructuren, iets waar hier absoluut geen sprake van is. Een stuk minder toegankelijk dan ook, maar ook weer geen gesloten boek voor enkel liefhebbers van moeilijke en minimale muziek. Een plaat waarbij de vrij ravende geest (eerder gebruikte ik term al bij Hauschka, en ik houd hem er in) zich perfect kan verliezen in de klokken, beats en dromerige mystiek van Pantha Du Prince en zijn bellen laboratorium.
