Geert Wilders is uniek in de parlementaire geschiedenis. Nooit eerder is een politicus zó vaak en zó grondig afgebrand. En nooit eerder hield diezelfde politicus Den Haag zo in zijn greep. Dat zoiets mogelijk is, bewijst dat er veel mis is in de politiek. Geert is volstrekt onbetrouwbaar; hij liegt tegen zijn kiezers en geeft niets om zijn medewerkers. Geert foetert en scheldt op iedereen, en heeft zich omringd met een stel intens domme hielenlikkers die allemaal stiekem en wanhopig op zoek zijn naar een andere baan. Het zal Geert worst zijn. Sterker, Geert speelt die stommelingen graag tegen elkaar uit. Zijn favoriete stripfiguur is ‘de intrigant’ uit Asterix en Obelix.
Tot zover de onthullingen van oud-PVV’er Johan Driessen deze zaterdag in de NRC. Geen nieuws, dus. Louis Bontes ging hem onlangs al voor. Twee afvalligen die na alle ellende gewoon hun hart moeten luchten. Die de PVV met verbazing, en toenemende afkeer hebben leren kennen. Dat kan nooit lang goed gaan, zou je denken. Beiden voorspellen dan ook dat de PVV op klappen staat. Nog even en het is de LPF all over again. Dan lopen de kiezers massaal weg. Zou je denken. Maar de kiezer weet wel beter. Hoeveel slachtoffers Geert ook maakt, hoe afschuwelijk hij ook moge zijn, voor de kiezer blijft hij een nuttige idioot.
Geert doet het goed. Alle schandaaltjes ten spijt blijft hij hoog in de peilingen staan. Terwijl andere partijen doodsbang zijn voor gekrakeel, omdat dat stemmen zou kosten, heeft Geert nergens last van. Zijn partij is nu eenmaal anders. Zijn kiezers zijn anders. Het grootste deel van de kiezers stemt op een partij omdat ze de standpunten (of de lijsttrekker) aantrekkelijk vinden. PVV-stemmers doen precies hetzelfde, maar zijn daarnaast een graadje slimmer. Ze zien heus wel in dat die hele PVV geen ene fuck voorstelt. Da alles draait om gekke Geert. Maar al dat geruzie, al die onthullingen – het kan de kiezer geen moer schelen. Wat ze waarderen, is de boeman-functie van Geert. Ze stemmen heus geen PVV omdat ze verwachten dat Geert hun standpunten persoonlijk verder zal dragen, en in een regeerakkoord om zal weten te zetten in maatregelen. Ze weten donders goed dat Geert voor de rest van zijn leven buiten de macht staat – ten eerste omdat hij nog geen kaartclub kan runnen, en ten tweede omdat hij overal wordt uitgekotst. Nee, de idioot Geert moet Den Haag opschudden. Hij moet de machthebbers bang maken. Hij moet ze louter door verbaal geweld dwingen om die maatregelen te nemen.
Geert is de wraak van het genegeerde rechts. Nederland is vijftien jaar geleden grondig veranderd, en Den Haag wil dat nog steeds niet inzien. Nou, in dat geval zal dat nieuwe rechts Den Haag dwíngen om de kop uit het zand te halen.
We moeten even terug naar eind jaren negentig, de jaren van Paars. Het geld klotste overal tegen de plinten. Paars plande overal zinloze spoorlijnen. Bankiers en beleggers werden obsceen rijk – maar dat was geen probleem want hebberigheid was een deugd. Iedereen kon immers rijk worden, als hij maar speculeerde in aandeeltjes. Bij de PvdA kwamen ze tot de conclusie dat het socialisme niet meer nodig was. Er heerste een ongekende Godsvrede: links én rechts omarmden het neoliberale gedachtegoed. Iedereen kon en moest voortaan maar voor zichzelf zorgen. En ondertussen groeide in de grote steden de onvrede. Over de verpaupering, de afbraak, de opmars van allochtonen, de bestuurlijke arrogantie, de zelfverrijking hogerop. Grote delen van de samenleving voelden zich genegeerd, vernederd, vergeten.
Het was Pim Fortuyn die deze onvrede als eerste wist uit te buiten. Daarna volgde Rita Verdonk, daarna volgde Geert. De laatste twee waren uitgestotenen uit de VVD. De PvdA zag niks, wilde niks zien, voelde alleen maar weerzin jegens het morrend gepeupel. Maar het was met name de VVD die een historische kans liet liggen. De historische kans om via populaire gezichten als Rita en Geert de ruk naar rechts te omarmen, en zo aan te sluiten bij de nieuwe tijdgeest. In plaats daarvan schrok men ook daar van de harde woorden, de ingehouden woede. En de partij van jasje-dasje zette de dissidenten aan de straat. In de hoop dat ze ten onder zouden gaan. Rita ging ten onder; Geert weigerde. En de nieuw-rechtse kiezer besloot dat deze egocentrische idioot een nuttige functie kon vervullen. Sindsdien stemt een niet te verwaarlozen maar tóch verwaarloosd deel van de bevolking op Geert. Omdat ze gehoord wil worden.
Hoeveel schandalen er ook nog uitbreken, hoeveel vuile was er ook nog naar buiten komt, de kiezer zal Geert niet in de steek laten. Niet zolang Geert zijn functie vervult. En dat is hun standpunten uitschreeuwen. En daar kan hij mee doorgaan, zolang de Haagse politiek onmachtig is om de nieuwe politieke werkelijkheid te accepteren, en daar op democratische wijze me om te gaan. Je kunt de nieuw-rechtse standpunten dom noemen, oppervlakkig, schadelijk, whatever. Die repliek kennen we wel. Velen vinden die repliek ongetwijfeld heel ethisch verantwoord en intelligent, maar het punt is: dat doet niet ter zake. We leven in een democratie. Het volk heeft het voor het zeggen. En als de politiek zegt dat het volk moet zwijgen, dat het bepaalde dingen niet mag zeggen, dan stemt dat volk gewoon op nuttige idioot die dat wél mag.
Totdat Den Haag inziet dat het verkeerd bezig is.
