Europa ligt al vijfentwintig jaar met haar hoofd op het kussen van het eigen gelijk. Dat ligt vast lekker, maar Europa heeft zich ernstig verslapen. De werkelijkheid is ondertussen dramatisch veranderd en de politieke leiding heeft maar één opdracht: wakker worden en aan de slag.
Hoeveel drugs heb je nodig om én geen dreiging meer te voelen én de overwinning te beleven én een onbegrensde toekomst te ervaren? De val van de Muur en het einde van de Sovjet-Unie begin jaren ’90 waren hard drugs van historische kwaliteit. Opeens kon alles wat nooit kon. Vrij reizen en handel drijven door heel Europa en nooit meer oorlog.
Uitgaven aan defensie werden afgebouwd, want de relaties tussen landen gingen voortaan over samenwerking en wederzijds respect. Niet alleen op het oude continent zelf, maar ook als lichtend voorbeeld voor de rest van de wereld.
Als er één moment symbool staat voor die roes is het oud-premier Ruud Lubbers die de opslagplaats van Nederlandse kernwapens wereldkundig maakt. Ongevraagd eenzijdig capituleren. Een roekeloze en arrogante stap in de richting van een gedroomde wereld van eeuwige vrede.
Maar de nieuwe wereld was al lang begonnen, alleen niet zonder wapens. Hij was ook niet zonder dreiging en niet zonder oorlog. In Rusland groeide onder Poetin al dertien jaar de vijandigheid tegenover de EU en de NAVO. In Turkije bouwde Erdogan al tien jaar aan een autoritair bewind. En iets verderop was de Arabische lente op teveel plekken ontaard in chaos, burgeroorlog en opleidingscentra voor moslimterroristen. Alle wekkers gingen af, maar Europa sliep nog even door.
Inmiddels lijkt het ontwaken begonnen en is Europa de regie over haar eigen toekomst kwijt. Rusland permitteert zich militaire provocaties zoals we ze nog niet eerder gezien hebben en op nucleaire chantage door de Russen heeft Europa geen antwoord meer. Vanuit Turkije probeert Erdogan 6,5 miljoen Turken in de EU te mobiliseren als informanten en chanteert hij Europa wanneer hij maar wil met migranten. De brutaliteit van de een is omgekeerd evenredig aan het respect voor de ander.
Daarnaast rekruteert de intolerante islam hier en elders zelfmoordcommando’s voor Europa. En blijkt mensensmokkel naar de EU een miljarden-business. Klanten in Afrika en Azië staan opgesteld in rijen van honderdduizend. Welkom in de nieuwe wereld.
Het beeld van half uitgeslapen politici zou nog wel vermakelijk kunnen zijn, als de dramatische gevolgen ervan niet zo genadeloos worden afgerekend bij de Europese burgers.
Wat er gebeuren moet is evident: de Europese samenwerking redden door verstandig en grootschalig te investeren in Europese defensie. Als afschrikking tegen Rusland en om de bewaking van de lange Europese buitengrens zélf te organiseren. Europa kan zich niet langer laten chanteren door een Turkse dictator en de inkomsten van mensensmokkelaars blijven faciliteren. De verleiding om aan de levensgevaarlijke overtocht te beginnen moet naar nul. Zonder bewaakte buitengrens zijn de open binnengrenzen ten dode opgeschreven.
En er moet nóg iets gebeuren. De tariefmuren van de EU moeten om. Zo krijgt Afrikaanse export toegang tot onze markt en groeien de mogelijkheden daar voor een stabiele economische ontwikkeling en een menswaardig bestaan. Ik kom hier een andere keer uitgebreid op terug.
De tijd van zelfvoldaan dromen en achteloosheid is al lang voorbij. De botte werkelijkheid vraagt dringend om vervelende en kostbare stappen. De vraag is of de uitgeslapen politici moedig genoeg zijn om deze grote klus te klaren.
Deze column werd eerder gepubliceerd op RTL Z.
Bekijk ook ‘Dunk’ met Roderick Veelo, elke donderdagavond om 21:30 uur op RTL Z.
